Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26920 Esas 2022/6663 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Mağdurun soruşturma aşamasında; saat 05:00 sıralarında evde uyuduğu esnada ses duyduğunu, kovuşturma aşamasında ise sanığı evde gördüğü esnada sabah ezanının okunduğunu beyan ettiği, sanığın uyuşturucu madde etkisi altında olduğu için eyleme ilişkin ayrıntıları hatırlamadığı, UYAP'tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre suç tarihinde yaz saati sebebiyle gece vaktinin saat 05:17’ye kadar devam ettiğinin anlaşılması karşısında; mağdurun aşamalardaki ifadeleri arasında oluşan çelişki giderildikten ve gerekirse İlçe Müftülüğü’nden olay günü sabah ezanının okunma saati sorulduktan sonra sanık hakkında TCK’nın 143. ve 116/4. maddelerinin uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden ve ayrıca konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümde TCK’nın 116/4 maddesi uygulandığı halde hırsızlık suçundan hüküm kurulurken TCK’nın 143.maddesi uygulanmayarak çelişkiye neden olacak şekilde karar verilmesi,
2- Tüm dosya içeriğine göre; sanığın, mağdura ait ikametten çaldığı iki adet çantayı, içinden 50 TL parayı aldıktan sonra mağdurun ikametinin kapısının önüne bırakıp olay yerinden ayrıldığı somut olayda; çantaların mağdur tarafından bulunabilecek bir yere bırakılması sebebiyle soruşturma aşamasında etkin pişmanlık gösterildiği ve çalınan 50 TL paranın da kovuşturma aşamasında mağdura iade edildiği anlaşılmakla; mağdurun soruşturma evresindeki kısmi iadeye rızası bulunup bulunmadığı sorularak, rıza göstermesi halinde sanık hakkında TCK'nın 168/1-4. maddesinin, rıza göstermemesi halinde ise TCK'nın 168/2. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Olay yeri inceleme raporunda; suça konu ikametin salon pvc penceresinin sinekliğinin yerinden sökülmüş olduğunun belirtildiği, mağdurun ise aşamalarda oluşan zarar ile ilgili bir beyanının bulunmadığının anlaşılması karşısında; zararın ne şekilde oluştuğunun denetime olanak verecek şekilde mağdura açıklatılması gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma sonucunda sanık hakkında mala zarar verme suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
4- Kabule göre de;
Mağdura ait ikametteki çantadan 50 TL para çalınması şeklinde kabul edilen somut olayda; kovuşturma aşamasında sanığın yakını tarafından 50 TL ödenmek suretiyle hırsızlık suçundan oluşan zararın giderildiği anlaşılmakla; mala zarar verme suçu yönünden zararın ne şekilde giderildiği açıklanmadan sanık hakkında TCK’nın 168/2. maddesi uyarınca cezada indirim yapılması,
5- Sanığın hırsızlık suçu bakımından eyleminin kilitlenmek suretiyle muhafaza altına alınan eşya hakkında hırsızlık olduğu kabul edilmesine rağmen, uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b. maddesi yerine aynı Yasanın 142/2-b. maddesi olarak hatalı yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ile üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden dolayı kısmen istem gibi BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde mala zarar verme suçu bakımından CMUK'nun 326/son maddesinin gözetilmesine, 05/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.