Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/3911 Esas 2020/5014 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3911
Karar No: 2020/5014
Karar Tarihi: 09.06.2020

Muhafaza görevini kötüye kullanma - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/3911 Esas 2020/5014 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan verilen mahkumiyet hükmü temyiz edildi. Dosya incelendiğinde, haczedilen malların 1 yıl içerisinde satışının istenmemesi halinde haciz işleminin hukuki sonuçlarının ortadan kalkacağı ve müsnet suçun oluşmayacağı belirtildi. Dosya kapsamına göre, haciz tarihinin 27.10.2011 olduğu ve malların yediemin olarak sanığa teslim edildiği ancak, 1 yıl içerisinde satış istenmemesi nedeniyle haciz işleminin hukuki sonuçlarının ortadan kalktığı ve müsnet suçun unsurlarının oluşmadığından sanık beraat ettirilmesi gerektiği kararlaştırıldı. Ancak, yerel mahkeme sanığın TCK’nın 289/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verdi. Bu nedenle, sanığın temyiz nedenleri kabul edilerek hüküm BOZULDU.
Kanun maddeleri:
- 2004 sayılı İcra İflas Kanunu, madde 106
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu, madde 289/1.

17. Ceza Dairesi 2020/3911 E. , 2020/5014 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Suç tarihi itibarıyla yürürlükte bulunan 2004 sayılı İcra İflas Kanununun 106. maddesi gereğince haczedilen menkul malların 1 yıl içerisinde satışının istenmemesi halinde haciz işleminin hukuki sonuçlarının ortadan kalkacağı ve müsnet suçun da oluşmayacağı, dosya kapsamına göre; haciz tarihinin 27.10.2011 olduğu ve bu tarihte hacizli malların yediemin olarak sanığa teslim edildiği ve 28.03.2013’te malların mahallinde bulunamadığı ancak, 1 yıl içerisinde satış istenmemesi nedeniyle haciz işleminin hukuki sonuçlarının ortadan kalktığı ve müsnet suçun unsurları oluşmadığından sanığın beraati yerine, TCK’nın 289/1. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 09.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.