MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraflarca temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; davalının abonesiz olarak elektrik kullandığını tespit ettiklerini, bu nedenle tahakkuk ettirilen bedellerin tahsili amacıyla davacı aleyhinde icra takibi başlattıklarını, davacının haksız itirazı nedeniyle takibin durduğunu, oysa tahakkuk ettirilen bedel ile bu bedele uygulanan gecikme cezası ve gecikme cezası KDV oranının da yasaya uygun olduğunu ileri sürerek, itirazın iptali ile takibin devamına, davalının icra inkar tazminatı ile yükümlü tutulmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile; icra takibine yapılan itirazın kısmen iptali ile taleple bağlı kalınarak, takibe konu 2.846,13 TL asıl alacak üzerinden takibin devamına, fazlaya ilişkin talebin reddine, karar verilmiş; hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava, kaçak elektrik kullanım bedelinin tahsili amacıyla başlatılan icra takibine vaki itirazın iptali istemine ilişkin olup, davalının yasal şekilde tesis edilmiş sayaçtan geçirilmeden mevzuata aykırı bir şekilde elektrik enerjisi tüketmesinin, kaçak elektrik enerjisi tüketimi olduğu ve Elektrik Tarifeleri Müşteri Hizmetleri Yönetmeliğinin 13. maddesi hükmüne göre hesaplama yapılması gerektiği kuşkusuzdur.
Somut olayda dosyadaki bilgi ve belgelerden; davalının abonesiz ve sayaçsız elektrik kullandığının 11.07.2012 tarihli kaçak elektrik tespit tutanağı ile tespit edildiği; bu tespite istinaden davalı aleyhine 2.846,65 TL asıl alacak; 790,27 TL gecikme zammı ve 142,25 TL KDV olmak üzere toplam 3.778,65 TL"nin tahsili için icra takibi başlatıldığı; davalının takibe itirazı üzerine eldeki itirazın iptali davasının açıldığı, anlaşılmaktadır.
Yargılama sırasında bilirkişi tarafından düzenlenen 16.02.2015 tarihli raporda; davacı tarafından 11.07.2012 tarihli 31040 seri numaralı kaçak/usulsüz elektrik tespit tutanağı çerçevesinde abonesiz elektrik kullanımı nedeniyle kaçak işlemi yapılmasının mevzuata uygun olduğu, davalı kurumun davacı ile imzalamış olduğu müşteri hizmetleri sözleşmesinin bulunmadığı, davalıya tahakkuk ettirilen borcun haksız fiil olan kaçak elektrik kullanımından kaynaklandığı, Yerleşik Yargıtay İçtihatlarında haksız fiil niteliğinde kabul edilen kaçak elektrik kullanım bedeli olan asıl alacak için gecikme cezası ve gecikme cezası KDV sinin istenemeyeceği yönünde görüş ve kanaat bildirilmiş, mahkemece bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm kurulmuştur.
Abonesiz kullanımın kaçak elektrik kullanımı olarak değerlendirilmesinde ve kaçak tutanağı tanzim tarihinde yürürlükte bulunan yönetmelik hükümlerine göre yapılan kaçak bedeli hesabında bir sakınca görülmemiştir.
Ancak, Hukuk Genel Kurulu nun ve Dairemiz in yerleşmiş uygulamasına göre; abonelik sözleşmesinde ödemelerde gecikme olması hâlinde, 6183 sayılı kanun da belirtilen gecikme zammının istenebilmesi için, gecikme zammına ilişkin şartın açık, anlaşılabilir ve oranları da belirtilmek suretiyle yazılması gerekir. Soyut olarak, salt kanun ve yönetmelik hükümlerine atıf yapılmış olması hâlinde gecikme zammı istenemez, abonenin sıfatına göre yasal faiz istenebilir. Abonelik sözleşmesinde alacağın geç ödenmesi hâlinde 6183 sayılı kanunda belirtilen gecikme zammı uygulanacağına dair bir hüküm yoksa alacağa gecikme zammı değil yasal faiz ilave olunur. Abonelik (elektrik, su, atık su ve doğalgaz) sözleşmesinde; 6183 sayılı Kanunda belirtilen gecikme zammı oranının uygulanacağına yönelik bir hüküm yoksa, borç ödenmediği takdirde, normal tüketim bedeline 6183 sayılı Kanunda belirtilen gecikme zammı değil, abonenin sıfatına (mesken ise yasal faiz, ticarî ise TTK’nuna tabi aboneler için ticarî faiz, diğer aboneler için yasal faiz) faiz uygulanacaktır. (HGK’nun 22/09/2010 tarih, 2010/13-466 Esas, 2010/410 Karar, 28/11/2012 tarih, 2012/13-624 Esas, 2012/915 Karar, 3. HD’nin 27/02/2014 tarih, 2013/18346 Esas, 2014/3079 Karar sayılı ilâmlarında da aynı ilkeler benimsenmiştir.) Bu nedenle, davacının gecikme zammı ve gecikme zammı KDV"si istemi yerinde değildir.
Ne var ki, çoğun içinde az da vardır kuralı gereğince gecikme zammı isteminin aynı zamanda yasal faiz uygulanması gerektirdiği gözetilerek, ödenmeyen bedele yönelik olarak yasal faiz uygulanması gerekmektedir.
O halde mahkemece, davacının gecikme zammı talebi, abonenin sıfatına göre (mesken aboneliği) yasal faiz olarak değerlendirilip, takip tarihine kadar işlemiş yasal faiz oranı hesaplatılarak hasıl olacak sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde yasal faize hükmedilmemesi doğru görülmemiş, bu husus bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle, davalının temyiz itirazlarının REDDİNE ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle açıklanan hususlar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, davacının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.