Esas No: 2020/25767
Karar No: 2022/6736
Karar Tarihi: 05.04.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25767 Esas 2022/6736 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından mahkumiyet hükümleri kurulmuştur. Dosya incelendiğinde, takdiri indirim sebeplerinin uygulanması sırasında uygulama maddesinin TCK'nın 62/1 yerine, TCK'nın 62. maddesi olarak belirtildiği ancak bu durumun düzeltilebilir bir maddi hata olarak kabul edildiği ve hak yoksunlukları uygulanırken 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Hırsızlık suçuna ilişkin mahkumiyet hükmünde ise 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi yerine 142/2-h maddesi uygulanarak fazla ceza tayini ve ek savunma hakkı verilmeden hüküm kurulması nedeniyle bozma kararı verilmiştir. Kanun maddeleri; TCK'nın 53 ve 62. maddeleri, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b ve 142/2-h maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi olarak belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I – Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde,
Sanık hakkında kurulan hükümlerde takdiri indirim sebeplerinin uygulanması sırasında uygulama maddesinin TCK'nın 62/1 yerine, TCK'nın 62. maddesi olarak belirtilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
II – Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince,
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak,
1. 6545 sayılı Yasa'nın 104. maddesi uyarınca Kanun'un yayımı tarihinde yürürlüğe gireceğinin belirtildiği, 6545 sayılı Yasa'nın 62. maddesi ile değişik TCK'nın 142/2-h maddesinin 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayınlanarak yürürlüğe girdiği ve suç tarihinin 08.06.2014 olduğunun anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan ve daha lehe olan TCK'nın 142/1-b maddesine uyduğu ve 6545 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikten önceki TCK'nın 142/1-b maddesi ile hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden suç tarihinde yürürlükte olmayan ve sanığın aleyhine olan TCK'nın 142/2-h maddesi ile hüküm kurulmak suretiyle fazla ceza tayini,
2. Sanık hakkında kurulan hükümde takdiri indirim sebeplerinin uygulanması sırasında uygulama maddesinin TCK'nın 62/1 yerine, TCK'nın 62. maddesi olarak belirtilmesi,
3. Kabule göre de;
İddianamede 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi uyarınca cezalandırılması talep edilen sanık hakkında, hüküm kurulurken ek savunma hakkı verilmeden aynı Kanun’un 142/2-h maddesi uygulanmak suretiyle 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.
