Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2022/2377 Esas 2022/6728 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kamu malına zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müşteki İçişleri Bakanlığı vekilinin temyiz isteminin, sanıklar ...hakkında kamu malına zarar verme suçundan verilen beraat kararları ile sanık ... hakkında kamu malına zarar verme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin, olduğunun tespiti ile yapılan incelemede;
A-Sanıklar ... ve ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi'nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.Ancak;
1- Katılan polis memurlarının suç tarihi itibarıyla görevli olup olmadıklarına ilişkin Denizli Emniyet Müdürlüğü'ne yazılan müzekkerede, suç tarihinin sehven 14/12/2012 olarak yazıldığı, gelen yazı cevabının da 13-14/12/2012 tarihlerini kapsadığının anlaşılması karşısında; Denizli Emniyet Müdürlüğü'ne yeniden müzekkere yazılmak suretiyle katılan polis memurları ... ve ...'ın suç tarihi olan 27/02/2012 günü görevli olup olmadıkları ve görevlerinin ne olduğu hususlarının sorulması ile sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Dosya içerisinde yer alan olay tutanağı ve katılanların beyanlarına göre, sanık ...'un silahtan sayılan bir eşyayı elinde bulundururarak, görevi yaptırmamak için direnme suçunu işlediğine ilişkin yeterli delil bulunmadığından, sanık hakkında TCK'nın 265/4. maddesinin uygulanamayacağı gözetilmeyerek fazla ceza tayini,
3-Sanık ... hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan Denizli 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2007/824 Esas 2009/142 Karar sayılı ilamındaki mahkûmiyetin kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin olduğu ve başka da tekerrüre esas mahkumyetinin bulunmadığı anlaşılmakla, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesi ile aynı Kanunla 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7/2. maddesi uyarınca koşulları oluştuğu takdirde "Davanın düşmesi" ve "Hükmün açıklanmasının geri bırakılması" seçeneklerine de yer verilmesi nedeniyle, lehe olan bu düzenleme ve TCK'nın 7/2. maddesi uyarınca sözü edilen hükümlülüğün tekerrüre esas alınamayacağının kabulünde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve sanık ...'un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA,
B-Sanıklar ... ve ... hakkında kamu malına zarar verme suçundan verilen beraat kararları ile sanık ... hakkında kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan ve 5271 sayılı CMK'nın 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyiz hakkı bulunduğu belirlenen müşteki İçişleri Bakanlığının, duruşmadan usulüne uygun haberdar edilmediği, yapılan iade işlemi üzerine müşteki İçişleri Bakanlığı vekilinin 20/11/2020 tarihli dilekçesi ile hükmü temyiz ettiği anlaşılmakla, müşteki kurumun 5271 sayılı CMK'nın 260/1. madde ve fıkrası uyarınca yasa yollarına başvurma hakkı bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Suçtan zarar gören kurumun duruşmadan haberdar edilip iddia ve delillerini sunma ve davaya katılma olanağı sağlanarak, sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, iddia hakkı kısıtlanmak suretiyle CMK’nın 233 ve 234. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..., sanık ... ve müşteki İçişleri Bakanlığı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 05.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.