6. Ceza Dairesi Esas No: 2016/4215 Karar No: 2019/2259
Tehdit - kasten yaralama - - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2016/4215 Esas 2019/2259 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanıkların mağdur olan kişilere karşı tehdit ve kasten yaralama suçlarından mahkumiyetleri hakkında verilen hüküm, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin görevsizlik kararı ile incelenmiştir. Sanıkların evli olduğu ancak ayrı yaşadığı, ortak yapmak istedikleri bir iş nedeniyle ihtilaflı oldukları, borç alacaklarına karşılık senet imzalamaya zorladıkları esnada sanık birinin mağdura fiziksel şiddet uyguladığı ve diğer sanığın da tehdit ettiği belirtilmiştir. Olayın yağma veya yağmada daha az cezayı gerektiren hal suçu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu belirtilerek, yerel mahkemenin görevsizlik kararı vermesi gerekirken hüküm kurarak kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise 5237 sayılı TCK'nin 150/1. maddesi, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 326/son (5271sayılı CMK'nin 307.) maddesi olarak belirtilmiştir.
6. Ceza Dairesi 2016/4215 E. , 2019/2259 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Tehdit, kasten yaralama, HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 26/04/2016 tarihli görevsizlik kararı ile dosya Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ..."a yönelik tehdit; sanık ... hakkında mağdur ..."a yönelik kasten yaralama, suçlarından kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde; 28.08.2011 tarihli iddianame anlatımı ve dosya kapsamına göre, sanık ... ile mağdur ..."in evli oldukları ancak geçimsizlik nedeniyle ayrı yaşadıkları, birlikte yaşadıkları dönemde ortak yapmak istedikleri bir iş nedeniyle ihtilaflı oldukları, olay tarihinde sanık ..."nın amcasının oğlu sanık ... ile birlikte alacağını istemek amacıyla mağdur ..."in evine giderek alacaklarına karşılık senet imzalamaya zorlayıp, sanık ..."ın mağdura yumruk vurduğu, sanık ..."nın ise boynunu sıkarak “..Bittin sen ... seni öldüreceğim.." diyerek tehdit ettiğinin ileri sürülmesi karşısında, eylemin yağma ve/veya yağmada “Daha az cezayı gerektiren hal” başlıklı 5237 sayılı TCK"nin 150/1. maddesindeki suçu oluşturup oluşturmayacağına ilişkin delilleri takdir ve tartışmanın üst dereceli Ağır Ceza Mahkemesine ait olduğu gözetilerek, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, duruşmaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ..."ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenle istem gibi BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son (5271sayılı CMK"nin 307.) maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış hakkının korunmasına, 08.04.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.