Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/24603 Esas 2019/4073 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/24603
Karar No: 2019/4073
Karar Tarihi: 28.03.2019

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/24603 Esas 2019/4073 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı, sözleşmesi haksız olarak sonlandırılan eski çalışanın talep ettiği kıdem tazminatı isteminin reddedilmesi için dava açmıştır. Mahkeme, 665,56 TL'lik ihbar tazminatının dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar vermiş, kıdem tazminatı istemini ise reddetmiştir. Davalı, kararı temyiz etmiştir. Ancak yasal düzenlemelere göre, temyiz edilen bölümün miktarı 2.190,00 TL'yi geçmediği için davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle temyiz dilekçesi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5219 sayılı HUMK'nun 427/2 maddesi
- 5236 sayılı yasanın 19. maddesi

13. Hukuk Dairesi 2016/24603 E. , 2019/4073 K.

"İçtihat Metni"

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 6. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 08/06/2016 tarih ve 2015/112-2016/274 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR

Davacı, davalının Sivil Havacılık Yüksek Okulu işyerinde 26.10.2000 tarihinden 31.12.2003 tarihine kadar eğitim pilotu olarak çalıştığını, 31.12.2003 tarihinden sonra hiç bir gerekçe gösterilmeden sözleşmesinin yenilenmediğini ve işine haksız olarak son verildiğini ileri sürerek ve fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydı ile 3.000,00 TL kıdem tazminatının 31.12.2003 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte, 1.000,00 TL ihbar tazminatının 31.12.2003 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, 665,56 TL ihbar tazminatının dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, kıdem tazminatı isteminin reddine karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.190,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 28/03/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.