Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2191 Esas 2020/2637 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/2191
Karar No: 2020/2637

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/2191 Esas 2020/2637 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nin 2020/2191 E., 2020/2637 K. sayılı kararı, karşılıklı boşanma-zıynet alacağı davasıyla ilgilidir. Kararın sonucu olarak kadın tarafından erkeğin dava talebi kabul edilmiş ve kusur belirlenmiştir. Manevi tazminat talebi reddedilmiş ve ziynet alacağı talebi kısmen reddedilmiştir. Erkek tarafından ise kusur belirlenmiş, kadın yararına maddi tazminat verilmiş, erkeğin tazminat talepleri reddedilmiş ve ziynet alacağı talebi kabul edilmiştir. Kararın temyiz edilmesi üzerine ziynet alacağına yönelik taleplerin reddedildiği belirtilmiş ve diğer temyiz itirazları yerinde bulunmayan temyiz itirazları olarak reddedilmiştir. Kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmiştir. Kararın dayandığı kanun maddeleri; Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi olarak belirtilmiştir.

2. Hukuk Dairesi 2020/2191 E. , 2020/2637 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, reddedilen manevi tazminat talebi ile ziynet alacağının reddedilen kısmı yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen maddi tazminat, kendi tazminat taleplerinin reddi ile ziynet alacağının kabul edilen kısmı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Tarafların ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
Talep edilen ziynet alacağının miktarı 39.617 TL, kabul edilen miktarı ise 28.703 TL olup karar tarihindeki kesinlik sınırı 58.800 TL"yi aşmadığından Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-a maddesi gereğince temyiz sınırının altında kaldığı için kesindir. Açıklanan nedenle, tarafların ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçelerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Tarafların ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçelerinin yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ayrı ayrı REDDİNE, kararın temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 218.50"şer TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 03.06.2020 (Çar.)