Esas No: 2020/26249
Karar No: 2022/6730
Karar Tarihi: 05.04.2022
Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26249 Esas 2022/6730 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hırsızlık suçundan mahkum edildi. Ancak mahkumiyet kararı, yapılan itirazların ardından bozuldu. Yapılan incelemeler sonucu TCK'nın 53. maddesinde yapılan değişikliklerin infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği belirtildi. Ayrıca mahkemenin, sanık hakkında mala zarar verme suçundan aldığı mahkumiyet hükmü tekerrüre esas alarak TCK'nın 58. maddesi uygulaması yapması yanlıştı. Çünkü uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, mala zarar verme suçu da uzlaşma kapsamına alınmıştı. Bu sebeple, tekerrüre esas alınan ilam sebebiyle uyarlama yargılaması yapılmalıydı. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 7242 sayılı Kanun'un 10. maddesi, 6763 sayılı Yasa'nın 34.maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253.maddesi ve TCK'nın 151/1. maddesi üzerinde duruldu.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde öngörülen hak yoksunlukları uygulanırken, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişikliğin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın, müştekinin sorumlu olduğu mağazadan toplam değeri 56 TL. olan çamaşırları çaldığının anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK’nın 145. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanığın adli sicil kaydında yer alan Adana 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/736 Esas 2013/957 Karar sayılı ilamına konu mala zarar verme suçundan aldığı mahkumiyet hükmü tekerrüre esas alınarak, sanık hakkında TCK'nın 58. maddesi uygulanmış ise de; 02/12/2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Yasa'nın 34.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253.maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, TCK'nın 151/1. maddesinde tanımlanan mala zarar verme suçunun uzlaşma kapsamına alındığı ve sanığın başkaca tekerrüre esas alınabilecek daha ağır hapis cezasını içeren sabıkası olmadığının anlaşılması karşısında, tekerrüre esas alınan bu ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 05.04.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.
