Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/20571 Esas 2015/7926 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç :Taksirle yaralama
Hüküm :Beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sanığın kusuru bulunduğuna ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılanın yaralanması ile sonuçlanan olayın meydana gelmesinde sanığın kusuru bulunmadığının tespit ve kabul edilmesine göre; sanık hakkında CMK’nun 223/2-c maddesi gereğince beraat kararı verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının (1.) bendindeki “sanığa atılı suçun yasal unsurlarının oluşmadığı ve bu haliyle sanığın mevcut eyleminin kanunda suç olarak tanımlanmadığı” ibarelerinin hükümden çıkarılıp, “CMK’nın 223/2-a” ibaresi yerine “CMK’nın 223/2-c” ibaresinin yazılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.