Yargıtay - Resmi Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/996 Esas 2020/2992 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/996
Karar No: 2020/2992
Karar Tarihi: 11.06.2020

Resmi Belgede Sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/996 Esas 2020/2992 Karar Sayılı İlamı

Özet:

\"11. Ceza Dairesi 2020/996 E., 2020/2992 K.\" başlıklı kararda, sanığın Resmi Belgede Sahtecilik suçunu işlediği ve mahkum edildiği belirtilmiştir. Kararda, tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmemesi hususu ve Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bir iptal kararı hakkında bilgi verilmiştir. Yapılan yargılamada toplanan delillerin kabul edildiği ve suçların sübutu kabul edildiği belirtilirken, hükmün eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmediği ifade edilmiştir. Kararda, TCK'nin 58. ve 53. maddelerine atıfta bulunulmuştur. TCK'nin 58. maddesi tekerrüre esas alınırken, TCK'nin 53. maddesi Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararıyla ilgilidir.

11. Ceza Dairesi 2020/996 E. , 2020/2992 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi Belgede Sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

TCK"nin 58. maddesinin uygulanması sırasında tekerrüre esas alınan ilamın gösterilmemesi hususu, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 18.06.2013 tarihli 2013/134 Esas ve 2013/320 Karar sayılı kararında açıklandığı üzere, hükümlülüklerden en ağırının tekerrüre esas alınması sureti ile infaz aşamasında gözetilmesi mümkün bulunduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamada toplanan deliller karar yerinde incelenip yüklenen suçların sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, temel cezayı teşdit gerekçesi, başkaca cezayı artırıcı ve azaltıcı sebebin bulunmadığı takdir kılınmış ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükmün ONANMASINA, 11/06/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.