Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/4776 Esas 2013/7234 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/4776
Karar No: 2013/7234

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/4776 Esas 2013/7234 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, bağımsız bölüme elatmanın önlenmesi için dava açmıştır. Mahkeme, davanın kabulüne karar vermiştir. Dosya incelendiğinde, davalıların bağımsız bölümleri haklı ve geçerli bir nedenleri olmaksızın kullandıkları belirlenmiştir. Ancak, dava konusu edilmeyen 4 nolu bağımsız bölümün de kapsayacak şekilde ana parsel üzerinden kabul kararı verilmesi doğru değildir. Ayrıca her bir davalının kullandıkları bağımsız bölümün değeri üzerinden harç ve vekalet ücretinden sorumluluğuna karar verilmesi gerekirken, dava konusu edilmeyen bölümün de değeri hesaba katılarak tüm davalıların müteselsilen harç ve vekalet ücretinden sorumlu tutulması isabetsizdir. Hükmün açıklanan nedenlerle bozulmasına karar verilmiştir. 6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK'nın 428.maddesi gereğince hüküm bozulmuştur.

1. Hukuk Dairesi 2013/4776 E. , 2013/7234 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : UZUNKÖPRÜ 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/10/2012
NUMARASI : 2012/120-2012/550

Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalılar tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava, bağımsız bölüme elatmanın önlenmesi isteğine ilişkin olup, mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriğine, toplanan delillere göre, kayden davacıya ait çekişme konusu kat mülkiyeti kurulu taşınmazda davalıların ayrı ayrı bağımsız bölümleri haklı ve geçerli bir nedenleri olmaksızın kullandıkları belirlenerek davanın kabulüne karar verilmesi kural olarak doğrudur. Davalıların bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir. Reddine.
Davalıların öteki temyiz itirazlarına gelince; dosya kapsamı ile, davacının 6869 parsel sayılı taşınmazın ilk üç katını davalıların ayrı ayrı kullandıklarını, 4. katın ise boş olduğunu ileri sürerek eldeki davayı açtığı görülmektedir.Mahkemece, yapılan uygulama ile de dava konusu taşınmazda kat mülkiyetinin kurulu bulunduğu, bağımsız bölümlerin oluştuğu, 1 nolu bağımsız bölümü davalı M.in, 2 nolu bağımsız bölümü davalı H.ın ve 3 nolu bağımsız bölümü ise davalı E.in tasarruf ettikleri belirlenmiştir. Ayrıca her bir bağımsız bölümün dava tarihi değeri de bilimsel verilere uygun bilirkişi raporu ile tespit edilmiştir.
O halde, dava konusu bağımsız bölümleri kullanan davalılar bakımından kullandıkları bağımsız bölümler belirtilmek suretiyle elatmanın önlenmesine karar verilmesi gerekirken dava konusu edilmeyen 4 nolu bağımsız bölümü de kapsayacak şekilde ana parsel üzerinden kabul kararı verilmesi doğru değildir.
Öte yandan, davalılar ayrı ayrı bağımsız bölümleri kullanan kişiler olup, aralarında zorunlu dava arkadaşlığı da bulunmadığına göre her bir davalının kullandıkları bağımsız bölümün değeri üzerinden harç ve vekalet ücretinden sorumluluğuna karar verilmesi gerekirken, dava konusu edilmeyen 4 nolu bağımsız bölümün de değeri hesaba katılarak toplam değer üzerinden tüm davalıların müteselsilen harç ve vekalet ücretinden sorumlu tutulmuş olmaları isabetsizdir.
Davalıların bu yönlere değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün açıklanan nedenlerle (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 09.5.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.