Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/25797 Esas 2022/6741 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık kısa kararın açıklandığı 09.02.2016 tarihli duruşmada SEGBİS vasıtasıyla hazır edilerek hüküm yüzüne karşı verilmiş ise de, yasa yolu bildiriminde CMK'nın 263. maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi suretiyle yanıltılması nedeniyle, sanığın öğrenme üzerine yapmış olduğu 22.02.2016 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydına göre Sakarya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/10/2008 gün ve 2008/153 E - 2008/349 K. sayılı ilamında yer alan nitelikli dolandırıcılık suçundan verilip 03/10/2012 tarihinde kesinleşen 3 yıl hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerekirken, İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/06/2010 gün ve 2009/156 E - 2010/255 K. sayılı ilamına konu 2 yıl hapis cezasının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı Kanun'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında Sakarya 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 30/10/2008 gün ve 2008/153 E - 2008/349 K. sayılı ilamında yer alan nitelikli dolandırıcılık suçundan verilip 03/10/2012 tarihinde kesinleşen 3 yıl hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, İstanbul 5. Ağır Ceza Mahkemesinin 25/06/2010 gün ve 2009/156 E - 2010/255 K. sayılı ilamına konu 2 yıl hapis cezasının esas alınarak belirlenmesine karar verilmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.04.2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.