Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/7347 Esas 2016/5536 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/7347
Karar No: 2016/5536
Karar Tarihi: 02.05.2006

Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/7347 Esas 2016/5536 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklardan birinin, bir kişinin telefonunu iade etmeyerek kötüye kullandığı iddia edilerek hakkında dava açılmıştır. Mahkeme, sanığın suçlu olmadığına hükmetmiştir. Ancak diğer sanığın, bir cep telefonunu geri vermeyerek zilyetliği kötüye kullanma suçu işlediği belirlenmiştir. Bunun üzerine, sanık hakkında TCK'nın ilgili maddeleri uyarınca 6 ay hapis ve 100 TL para cezası verilmiştir. Ayrıca, sanığa hak yoksunluğu ve mükerrirlik hükümleri uygulanmıştır. Kanun maddeleri şöyle belirtilmiştir: TCK 155/1, 52/2, 53, 58 (sanığın suçlu bulunması için gerekli olan maddeler), TCK 141/1 (zilyetliği kötüye kullanma suçu) ve CMK 223/2-e (beraat kararı verilebilecek durumlar).

23. Ceza Dairesi 2015/7347 E. , 2016/5536 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : Sanık ... Doğan hakkında; CMK’nın 223/2-e maddesi uyarınca beraat,
Sanık ... hakkında; TCK’nın 155/1, 52/2, 53, 58. maddeleri uyarınca 6 ay hapis ve 100 TL adli para cezası ile cezalandırılması, hak yoksunluğu ve mükerrirlik

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanın telefonunu görüşme yaptıktan sonra iade edeceğinden bahisle alıp iade etmeyen sanıkların güveni kötüye kullanma suçunu işledikleri iddia ve kabul olunan somut olayda;
A- Sanık ... hakkında verilen beraat kararı hakkında gerekçe ile sınırlı temyiz itirazının incelenmesinde;
Sanığın cezalandırılabilmesi için her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediğinden verilen beraat kararında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
B- Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararının temyizen incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, katılandan bir telefon görüşmesi yapıp iade etmek üzere aldığı cep telefonunu geri vermeyerek uzaklaşması şeklinde sübut bulan eylemi, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 12/06/2012 tarih ve 2011/15-440 esas, 2012/229 sayılı kararında da belirtildiği üzere, zilyetliğin devredilmemiş olması nedeniyle TCK"nın 141/1. maddesinde öngörülen hırsızlık suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında hataya düşülerek güveni kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1- Başkaca tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında suç tarihinde kesinleşmemiş bulunan mahkumiyet hükmü esas alınmak suretiyle tekerrür hükümlerinin uygulanması,
2- TCK"nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarıyla ilgili, Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda uygulama zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/05/2006 tarihinde oybirliği ile karar verildi.