6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/1859 Esas 2015/2254 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1859
Karar No: 2015/2254

6831 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/1859 Esas 2015/2254 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkemenin 2015/1859E, 2015/2254K numaralı kararı, bir orman yasası ihlali davasına ilişkindir. Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmiş ve temyiz isteği reddedilmemiştir. Maktu ve nisbi vekalet ücretleri konusunda mevzuata atıfta bulunulmuş ve mahkeme, müsaderesi kararlaştırılan orman emvalleri üzerinden nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği düşüncesine katılmamıştır. Ancak Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 28.06.2012 tarihli bir kararı referans gösterilerek yerel mahkemenin hükümsüzlüğüne karar verilmiş ve dava yeniden görülmek üzere geri gönderilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise 6831 Sayılı Orman Kanunu'nun 112, 113 ve 114. maddeleridir.

19. Ceza Dairesi 2015/1859 E. , 2015/2254 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 3 - 2013/266261
MAHKEMESİ : Tokat(Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28/03/2013
NUMARASI : 2012/482 (E) ve 2013/271 (K)
SUÇ : 6831 Sayılı Kanuna Aykırılık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde vekalet ücreti, maktu ve nisbi olmak üzere belirlenmiştir.
Maktu vekalet ücreti, davanın konusunun para olmadığı veya para ile ölçülemediği hallerde belirlenen ücret, nisbi vekalet ücret ise davanın konusunun para olması veya para ile ölçülebilir olması halinde bu değer üzerinden belirlenen ücrettir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununda 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanununun 365/2. maddesinin aksine Ceza Davalarında şahsi hak talebi halinde mahkemece bu hususta da karar verilmesi gerektiği yolunda bir düzenleme bulunmaması, güvenlik tedbiri olan müsaderenin ise davanın konusu olmayıp hükmün sonucu olması ve 6831 sayılı Orman Yasasının 112, 113 ve 114. maddeleri hükümleri karşısında; davada kendisini vekille temsil ettiren katılan İdare lehine hüküm tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesine göre maktu vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği, ayrıca müsaderesine karar verilen orman emvallerinin değeri üzerinden nisbi vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği konusundaki tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Ancak;
Yargıtay 3. Ceza Dairesinin 28.06.2012 tarihli kararında, yerel mahkemenin temyiz istediğinin reddi kararının kaldırarak suça konu emval ile müsaderesine karar verilen traktör ve römorkun değerlerinin tespit edilip TCK"nın 54/1 ve 3. maddeleri açısından değerlendirme yapılmadığından bozma kararı verildiği gözetilerek, yerel mahkemenin yeniden hüküm kurması gerekirken sadece kaçak olan emvaller ve suçta kullanılan tarktör ve römork hakkında karar verilmesi,
Kanuna aykırı ve katılan vekilinin temyiz nedenleri ile tebliğnamedeki düşünce bu nedenle yerinde görüldüğünden HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 02.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.