21. Hukuk Dairesi 2018/4557 E. , 2019/3201 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle, kanuni gerektirici nedenlerle, temyiz kapsam ve nedenlerine göre, davacı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, sigortalının iş kazasından iş göremezliğe uğraması nedeniyle maddi ve manevi zararların giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece 07/03/2018 tarihli kararda, 117.731,67 TL maddi, 40.000,00 TL manevi tazminatın, kaza tarihinden itibaren yasal faiziyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Somut olayda, davacı vekilinin dava dilekçesinde 1.000,00 TL maddi ve 100.000,00TL manevi tazminat talebinde bulunduğu, ıslah dilekçesinde ise maddi tazminat istemini 117.731,67TL’ye artırdığı, mahkemece yukarıda belirtildiği şekilde maddi tazminat isteminin kabulüne manevi tazminat isteminin ise kısmen kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT’nin 10/1-2.maddelerine göre “Manevi tazminat davalarında avukatlık ücreti, hüküm altına alınan miktar üzerinden Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. Davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez.”
O halde, manevi tazminat isteminin reddedilen kısmı nedeniyle davalı lehine takdir edilen vekalet ücretinde davacı lehine takdir edilen vekalet ücretini aşacak şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece, yukarıda belirtilen maddi ve hukuksal olgular gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesinin yeniden yargılamayı gerektirmediği anlaşıldığından hüküm bozulmamalı HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda yapılan açıklama gereğince;
A) Hüküm fıkrasının 6. bendinin hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine;
“6- Manevi Tazminat yönünden AAÜT gereğince davalılar vekilleri için takdir edilen 4.750,00 TL nispi vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalılar tarafına ödenmesine,”
Rakam ve sözcüklerinin yazılması suretiyle, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, 29/04/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.
