Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1467 Esas 2020/9671 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1467
Karar No: 2020/9671
Karar Tarihi: 30.09.2020

Karşılıksız yararlanma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/1467 Esas 2020/9671 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararda, karşılıksız yararlanma suçundan dolayı kamu davası açılmayacağı belirtilen TCK'nın 168. maddesinin, 6352 sayılı Kanun'un yürürlüğe girdiği tarih öncesinde işlenen suçlar için geçerli olmadığı vurgulanmıştır. Bu çerçevede, sanığın zararı tazmin etmiş olduğu göz önünde bulundurularak ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği belirtilen karar, amacına uygun şekilde verilemediği için bozulmuştur. Bu durumda, kararın yapılan incelemeyi dikkate alarak yeniden yargılama yapılmaksızın bozulmasına, sanık hakkında 5217 sayılı CMK'nın 223/4-a maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 168. Maddesi
- 6352 sayılı Kanun'un geçici 2. maddesi, 2. fıkrası
- CMK'nın 223/4-a maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nın 322. Maddesi

2. Ceza Dairesi 2020/1467 E. , 2020/9671 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Karşılıksız yararlanma
HÜKÜM : Düşme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6352 sayılı Kanun"un yürürlüğe girmesinden sonra işlenen suçlardan dolayı TCK"nın 168. maddesinin aynı Kanun ile eklenen 5. fıkrasında, zararın soruşturma tamamlanmadan giderilmesi halinde kamu davası açılmayacağı öngörülmüş ise de, 6352 sayılı Kanun"un yürürlüğe girdiği 05/07/2012 tarihinden önce işlenen suçlar yönünden anılan Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca kovuşturma sırasında ya da hüküm verildikten sonra zararın tamamen tazmin edilmesi halinde etkin pişmanlık nedeniyle CMK"nın 223/4-a maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği ve suç tarihinin 17/02/2012 olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Katılan kurumun zararını tazmin etmiş olan sanık hakkında, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesinin 2. fıkrası uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde düşme kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 6352 sayılı Kanun"un geçici 2/2. maddesi uyarınca sanık hakkında 5271 sayılı CMK"nın 223/4-a maddesine göre CEZA VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, 30/09/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.