Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2015/18033 Esas 2016/4043 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :..........Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tahkim davası hakkında, Hakem tarafından verilen 09/02/2015 gün 2015/2218.17 Esas 2015/11203 karar sayılı karar, süresi içinde karşı yan tarafından temyiz edilmiş ve ...........Asliye Ticaret Mahkemesi’nce Daire’mize gönderilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Başvuru sahibi vekili; müvekkiline ait araca davalı şirkete zmms poliçesi ile sigortalı aracın kusurlu olrak çarpması sonucu müvekkilinin aracında 500 TL değer kaybı meydana geldiğini beyan ederek 500,00 TL"nin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Karşı yan vekili; davanın reddini savunmuştur.
Uyuşmazlık hakemi tarafından iddia, savunma ve toplanan delillere göre talebin kabulü ile 500,00 TL tazminatın dava tarihi olan 09.02.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal fazi ile birlikte karşı yan ... den alınarak başvuru sahibine ödenmesine karar verilmiş, hüküm karşı yan vekili tarafından temyiz edilmiştir.
5684 sayılı Sigortacılık Kanunu’nun 30. maddesinin 12. fıkrasında yapılan ve 18 Ekim 2013 tarihinde yürürlüğe giren yasal değişiklikle birlikte yasanın yürürlüğe girdiği söz konusu tarihten itibaren sigorta hakemlerince 5.000,00 Türk Lirası ve daha üzerindeki uyuşmazlıklar hakkında verilen kararlara karşı kararın Komisyonca ilgiliye bildiriminden itibaren on gün içinde bir defaya mahsus olmak üzere Komisyon nezdinde itiraz hakkı tanınmıştır.
Hakem kararına karşı itirazda bulunulabilmesi için kararın 18 Ekim 2013 veya daha sonraki bir tarihte verilmiş olması ve karara konu uyuşmazlığın 5.000 TL veya daha yüksek bir miktarda olması gerekmektedir.
5.000 TL ve daha üzerindeki uyuşmazlıklar hakkında verilen hakem kararları yasayla belirlenen süre içinde itiraz başvurusunda bulunulmaması hâlinde kesinleşir. 40.000 TL’nin
üzerindeki uyuşmazlıklar hakkında itiraz üzerine verilen kararlar için taraflar temyize gidebilirler.
Temyize konu karar, anılan Yasa’nın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle, verilen karar taraflar açısından kesin olduğu için karşı yan vekilinin hakem kararına ilişkin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 30.03.2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.