Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/2276 Esas 2020/4988 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/2276
Karar No: 2020/4988
Karar Tarihi: 09.06.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/2276 Esas 2020/4988 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hırsızlık suçundan mahkum edilmiştir. Ancak mahkeme kararının tebliği esnasında 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 35. maddesi ihlal edilmiştir. Bu nedenle, sanığın temyiz istemi kabul edilerek hüküm bozulmuştur. Ancak zamanaşımı nedeniyle yeniden yargılama yapılmaksızın davaya düşürülmüştür. Kanun maddeleri:
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesi
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 21. maddesi
- 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 35. maddesi
- 765 sayılı TCK'nın 493/2. maddesi
- 765 sayılı TCK'nın 102/3. maddesi
- 5320 sayılı Yasa7nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi

17. Ceza Dairesi 2020/2276 E. , 2020/4988 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında 20/12/2016 tarihli ek karar ile hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre tebligatın, öncelikle sanığın beyan ettiği, en son adrese yapılması, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip, bu adrese tebligatın yapılması gerekir. Bir adrese ilk defa tebligat yapılacaksa 7201 sayılı tebligat Kanunu"nun 21, daha önce tebligat yapılmış adrese tekrar tebligat yapılacaksa da aynı Kanun"un 35. maddesine göre tebliğ işlemi gerçekleştirilecektir.
Sanığın yokluğunda verilen hükme ait gerekçeli kararın, sanığın duruşmada bildirdiği adresine tebliğe çıkarıldığı, tebligatın bila tebliğ iade edilmesi üzerine, bu kez daha önce usulüne uygun tebligat işlemi icra olunmayan aynı adrese, 7201 sayılı Tebligat Kanununun 35. maddesine aykırı şekilde tebliğ edildiği anlaşılmakla, eski hale getirme isteminin kabulü ile temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/2. maddesinde tanımlanan cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 102/3. maddesinde öngörülen 10 yıllık zamanaşımının mahkumiyet kararının verildiği 31.03.2004 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz nedeni bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa7nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, 09.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.