Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/17050 Esas 2019/573 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/17050
Karar No: 2019/573

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/17050 Esas 2019/573 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, özelleşen şirkette çalışırken alacaklarının ödenmediğini iddia etmiştir. Daha önce açılan bir dava sonucunda davacının ücreti ve muvazaa olgusu kesinleşmiştir. Bu dava ise özelleştirme tarihinden sonraki dönem için talepte bulunulduğu için temyiz kesinlik sınırını aşmayacak şekilde sınırlandırılmıştır. Verilen hüküm, temyize konu edilen 47.530,00 TL kapsamlı olup, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca davalının temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri açıklamaları:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a) maddesi: Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararların temyiz edilemeyeceği hükümdür.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 366. maddesi: Temyiz sınırını aşmayan kararlar hakkında istinaf yoluna başvurulamayacağı hükümdür.
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 352. maddesi: Kesin hükümlerin hukuk düzenini ilgilendiren hallerde yeniden yargılama yoluna başvurulabileceği hükümdür.

22. Hukuk Dairesi 2018/17050 E. , 2019/573 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... 15. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre, davacının ücretinin ve muvazaa olgusunun daha önce açılan davada kesinleştiği ve somut davada davalı ... Üretim A.Ş."nin özelleşme tarihine kadar olan dönem için talepte bulunulduğu, bu durumda özelleştirme tarihinden sonraki dönem uyuşmazlık konusu olmadığından verilen hükmün temyiz kesinlik sınırını aşacak mahiyette ileriye yönelik etkisinin bulunmadığı anlaşılmakla; hüküm altına alınan ve temyize konu edilen toplam miktar Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 47.530,00 TL kapsamında kaldığından davalının temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 10.01.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.