Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/17048 Esas 2019/571 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2018/17048
Karar No: 2019/571
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2018/17048 Esas 2019/571 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı şirketin, davacıya ödenmesi gereken ücretin bir kısmını ödemediği ve muvazaa yoluyla borcundan kurtulmaya çalıştığı iddiasıyla açılan davada, daha önce açılan davada ücretin bir kısmının ödenmesine ve muvazaa olgusunun varlığına karar verildiği ancak özelleşme tarihinden sonraki dönem uyuşmazlık konusu olmadığı için verilen hükmün temyiz kesinlik sınırını aşacak mahiyette ileriye yönelik etkisinin bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Temyiz kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgili olup, miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen nihai kararlar temyiz edilemez. Bu nedenle, davalının temyiz isteği reddedilmiştir.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca, temyiz kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir ve miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen nihai kararlar temyiz edilemez.
