Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2012/26810 Esas 2013/4717 Karar Sayılı İlamı

... vekili Avukat ... ile 1-... Yön ve Org İnş.Tem. Turz. Oto Ltd. Şti. Vekili Avukat ... 2-... Temizlik inş. Med. Oto Gıda Teks. Tic. San. Ltd. Şti. Vekili Avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 3.Sulh Hukuk Mahkemesinden verilen 3.5.2012 gün ve 1185-560 sayılı hükmün davacı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.


K A R A R

Davacı, dava dilekçesinde toplam 200,00 TL alacakla ilgili talepte bulunmuş, ıslah dilekçesi ile bilirkişi raporunda hesaplanan ve her iki şirketin de müştereken sorumlu olduğu belirtilen 1.256,83 TL nın 100,00 TL sının ... Temizlik İnş. Med. Oto Gıda Teks. Tic. San. Ltd. Şt.nden, 100,00 TL sının ... Yön. ve Org. İnş. Tem. Turz. Oto Ltd. Şt.nden ayrı ayrı, 1.056,00 TL sının davalı şirketlerden müştereken ve müteselsilen tahsiline ilişkin talepte bulunmuş olup, mahkemece 03.05.2012"de davanın kısmen kabulüne, 625,41 TL nın yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2012 tarihinden itibaren 1.690,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.690,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 27.2.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.