11. Ceza Dairesi 2019/3478 E. , 2020/2972 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet, Beraat
Sanık müdafinin temyiz talebinin “2008, 2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerine, katılan vekilinin temyiz talebinin “2012 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik olduğu kabul edilerek inceleme yapılmıştır.
A) Sanık hakkında “2008, 2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik sanık müdafiinin temyiz nedenlerinin incelenmesi:
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve dereceleri takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz nedenlerinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
B) Sanık hakkında “2012 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesi:
1. Sanık hakkında “2012 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan açılan kamu davasında; maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti bakımından, sahte olduğu iddia edilen faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında karşıt inceleme raporu düzenlenmiş ise ilgili vergi dairesinden onaylı örneklerinin getirtilmesi; aynı mükellefler hakkında dava açılmış ise dosyalarının getirtilerek incelenmesi ve bu davayla ilgili belgelerin onaylı örneklerinin çıkartılarak dosya içine konulması; faturaları kullanan şirket yetkilileri veya kişilerin, CMK"nin 48. maddesi uyarınca çekinme hakkı hatırlatılarak, tanık sıfatıyla dinlenmesi, kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulması; gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için, faturaları düzenleyen mükellef ile kullanan mükelleflerin ticari defterleri ve belgeleri üzerinde karşılıklı bilirkişi incelemesi yaptırılması, sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile hüküm kurulması, yasaya aykırı;
2. Kabule göre; hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan vekilinin temyiz talepleri bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.
