Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/17406 Esas 2020/9659 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/17406
Karar No: 2020/9659
Karar Tarihi: 30.09.2020

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/17406 Esas 2020/9659 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkumiyet hükmü verilmiştir. Temyiz isteminin incelenmesinde, TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin kararı da nazara alınarak, hak yoksunluklarının infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Hırsızlık ve mala zarar verme suçlarına yönelik temyiz istemleri reddedilmiş, iş yeri dokunulmazlığını bozma suçuna yönelik temyiz istemi ise, sevk maddesi belirtilmeden artırım yapılması ve cezanın yetersiz gerekçeyle verilmesi sebebiyle bozulmuştur. TCK'nın 119/1-a maddesi uyarınca arttırılması gereken cezada silahın suçun işlenmesi amacıyla mağdura karşı kullanılması gerektiği, mağdura karşı iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun ne şekilde silah kullanılarak işlendiği açıklanmadığı için yetersiz gerekçe olarak değerlendirilmiştir. Ayrıca, ek savunma hakkı verilmeden artırım yapılması da CMK'nın 226. maddesine aykırıdır.
Kanun Maddeleri: TCK'nın 53. maddesi, 119/1-a maddesi, 5237 sayılı TCK.

2. Ceza Dairesi 2020/17406 E. , 2020/9659 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I) Sanık hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II) Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 günlü ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Tüm dosya içeriğine göre; müştekiye ait olan iş yerine belirlenemeyen bir saatte girilip bilgisayar çalınması şeklinde gerçekleşen somut olayda; TCK’nın 119/1-a maddesindeki cezayı ağırlaştırıcı nedenin uygulanması için ise silahın suçun işlenmesi amacıyla mağdura karşı kullanılması gerektiği gözetilmeden ve mağdura karşı iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun ne şekilde silah kullanılarak işlendiği açıklanmadan yetersiz gerekçeyle sanık hakkında verilen cezanın 5237 sayılı TCK’nın 119/1-a maddesi uyarınca arttırılması,
2- Kabule göre de;
Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan düzenlenen iddianamede sevk maddesi olarak yazılmadığı halde ek savunma hakkı verilmeden TCK"nın 119/1-a maddesi ile artırım yapılması suretiyle CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.