2. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/1941 Karar No: 2020/2578
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/1941 Esas 2020/2578 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi'nde gerçekleşen bir boşanma ve ziynet alacağı davasında, davalı erkeğin temyiz itirazları reddedilmiştir. Mahkeme, ziynet alacağının miktarının Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi gereğince kesin olduğunu ve temyiz sınırı altında kaldığını belirtmiştir. Diğer temyiz itirazları da reddedilmiş ve karar onanmıştır. Kanun maddeleri olarak Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi ve usul ve kanuna uygun olan hükümlerin onanması ile ilgili maddeler referans alınmıştır.
2. Hukuk Dairesi 2020/1941 E. , 2020/2578 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından davacı kadının kabul edilen boşanma davası ve ziynet alacağı davası yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1-Davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; İlgili Bölge Adliye mahkemesince hükmolunan ziynet alacağının miktarı 21.700,00 TL olup, karar tarihindeki kesinlik sınırı olan 72.070,00 TL"yi aşmadığından, Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362. maddesi gereğince temyiz sınırı altında kalan para alacağına ilişkin karar kesindir. Açıklanan nedenle davalı erkeğin ziynet alacağına ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir. 2- Diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince; Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık bulunmamasına göre davalı erkeğin temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davalı erkeğin ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin ise yukarıca 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 03.06.2020 (Çar.)