Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/12902 Esas 2016/8588 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/12902
Karar No: 2016/8588

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/12902 Esas 2016/8588 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir hırsızlık suçuyla ilgili olarak sanığı suçlu bulup mahkum etmiştir. Ancak bu karar zorunlu müdafei tarafından temyiz edilmiş ve durum, sanığın haberdar edilmediği ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, hükmün sanığa tebliği için özel bir süreç izlenmesi gerekmektedir. 22/05/2012 tarihli karar, cezaevinde ise cezaevi adresine, cezaevinde değilse son bilinen adresine, bilinen adreste tebliğ yapılamıyorsa mernis adresinde ve müdafiinin temyiz isteminin kabul edilip edilmediği sorularak incelenmek üzere Yargıtay Dairesi'ne iade edildi.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 204. maddesi (zorunlu müdafii atanan sanık için tebliğ yöntemi)
- Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 221. maddesi (kararın tebliği)
- Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 225. maddesi (davanın incelenmesi için iade)

22. Ceza Dairesi 2015/12902 E. , 2016/8588 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın niteliği, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Ayrıntıları Ceza Genel Kurulunun 18.03.2008 tarih ve 9-7-56 sayılı kararında açıklandığı üzere, kovuşturma evresinde kendisine zorunlu müdafii atandığından sanığın haberdar edilmediği durumlarda zorunlu müdafiye yapılan tefhim ve tebliğlerin kendisine bağlanan hukuki sonuçları doğurmayacağı, bu durumda zorunlu müdafiin sanığın lehine gibi görünen bazı işlemleri yapmış olsa da, örneğin temyiz dilekçesi vermiş olsa dahi hükmün sanığın kendisine de tebliğ edilmesi ve sanık tarafından temyiz dilekçesi vermesi halinde temyiz isteminin kabul edilmesi gerektiği gözetildiğinde; sanık ..."ın kendisine müdafii atandığından haberinin olmadığı, yokluğunda ve müdafiinin yüzüne karşı verilen hükmün müdafii tarafından temyiz edildiğinin anlaşılması karşısında; 22/05/2012 tarihli mahkumiyet kararının cezaevinde olduğu takdirde cezaevi adresine, cezaevinde olmadığı takdirde bilinen en son adresinde yöntemine uygun şekilde, bilinen adresinde tebliğ yapılamıyorsa, varsa mernis adresinde sanık ..."a tebliği ile müdafiinin temyiz istemini kabul edip etmediğinin sorulması ve vermesi halinde temyiz dilekçesi de dosyasına eklendikten sonra incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 23/05/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.