Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2016/8454 Esas 2016/9630 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, hizmet sürelerinin ve sigorta primine esas kazanç tutarlarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonrasında davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün davalılar avukatlarınca temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalılar vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-01.10.1986 – 01.05.1995 tarihleri arasında davalı işverenlere ait işyerinde hizmet akdine tabi olarak geçen ve davalı Kuruma bildirilmeyen çalışma sürelerinin ve sigorta primine esas kazanç tutarlarının tespitine ilişkin davada mahkemece verilen ilk kararın Dairemizce bozulduğu, 04.06.2014 gün ve 11830/13794 sayılı bozma ilamında “… (c) bendi gereğince, idare veya yargı makamları tarafından belirlenen ücretlerin prim hesabına esas alınabilmesi için bu tür kazançlara hak kazanmak yeterli olmamakta, işçilik alacaklarına ilişkin taraflar arasında çıkan uyuşmazlıkta mahkemece verilen karar sonrasında işçiye (sigortalıya) ödeme yapılmış olması aranmakta, bu durumda, yargı kararı ile hak kazanılan ücret niteliğindeki kazançların primlerinin sigortalı payının infaz sırasında sigortalıya yapılan ödemeden düşülmesi işverenin Kuruma karşı prim yükümlülüğünü kaldırmadığı da dikkate alınmak suretiyle, ödemenin yapıldığı ayın prime esas kazanç matrahına dâhil edilmesi, hizmet akdi daha önceki bir tarihte sona erdiği takdirde ise yapılan ödemelerin çalışmanın geçtiği son ayın prime esas kazancında gözetilmesi gerekmektedir. …” görüş ve yaklaşımına yer verildiği, anılan ilama uyularak gerekli inceleme ve araştırmanın yapıldığı anlaşılmış olmakla mahkemece yargılama sonunda eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme sonucu,
a-) Davacının çalışmasının bulunmadığı askerlik ödevinin yerine getirildiği 26.02.1990 – 27.08.1991 döneminin hüküm altına alınması,
b-)01.01.1990 – 25.02.1990 dönemine yönelik olarak 35 prim ödeme gün sayısının hüküm altına alındığı ilk kararın davacı tarafından temyiz edilmediği belirgin olup davalılar yararına oluşan usulü kazanılmış hak olgusu göz ardı edilerek, bu kez anılan dönemin tamamı olan 55 günün karara bağlanması,
c-)01.01.1990 – 31.07.1990 döneminde 210 gün bulunmasına karşın maddi hataya dayalı olarak 270 prim ödeme gün sayısına hükmedilmesi,
d-)Sigorta primine esas kazanç konusunda, uyulan bozma ilamında da belirtildiği üzere işçilik alacakları davasında kesinleşen ve davacıya ödenen tutarın yalnızca çalışmanın geçtiği son ayın kazancında gözetilmesi gerekirken, ilama yanlış anlam yüklenerek ödenen tutarların hüküm altına alınan tüm dönem bakımından esas alınması, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O hâlde, davalılar vekillerinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
S O N U Ç : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harçlarının istekleri durumunda davalılar ... ile ...’ya geri verilmesine, 09.06.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.