MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, temyiz isteminin sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüyle sınırlı olduğu belirlenerek dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanığın, müştekiyi “şerefsiz bunu size bırakmam sonra ne yapacağımı görürsün” şeklindeki sözlerle tehdit ettiği iddiası ile açılan davada, tanık anlatımının da benzer olması, ancak mahkemece, sanığın hangi sözlerle eylemi gerçekleştirdiğinin gerekçede belirtilmemesi karşısında, eylemin TCK"nın 106/1-2. cümlesinde düzenlenen sair tehdit suçunu oluşturup oluşturmadığının tartışıldıktan sonra sonucuna göre karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle aynı madde ve fıkranın birinci cümlesi uyarınca hüküm kurulması,
2-Kabule göre de;
a-CMK’nın 231/8. maddesine 6545 sayılı Yasanın 72. maddesiyle “Denetim süresi içinde, kişi hakkında kasıtlı bir suç nedeniyle bir daha hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemez.” cümlesi eklenmiş ise de, suç tarihi itibariyle adli sicil kaydında yer alan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ilamın engel oluşturmaması karşısında, yargılama sürecindeki davranışları olumlu bulunarak, TCK’nın 51. maddesi uyarınca cezası ertelenen sanık hakkında "adli sicil kaydında daha önceden verilmiş hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar olduğu görülmekle yeniden karar verilmesine kanunen yer olmadığı " şeklindeki kanuni olmayan gerekçe ile CMK’nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
b-02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek,

uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 28/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.