MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanıklar müdafileri tarafından mahkemeye sunulan 05.02.2016 tarihli dilekçelerde eski hale getirme istemi ile birlikte temyiz talebinde de bulunulduğu anlaşılmakla; CMK’nın 42. maddesi gereğince temyiz hakkını elde etmeye yönelik eski hale getirme istemi hakkında karar vermeye temyiz incelemesini yapacak olan Yargıtay"ın yetkili olması karşısında, yerel mahkemenin yetkisi bulunmadığı halde talebinin reddine ilişkin olarak verdiği 09/02/2016 tarihli ek kararların hukuken geçersiz olduğunun tespitiyle ve sanıkların yokluğunda verilen hükme ilişkin tebliğlerin usulüne uygun olmaması nedeniyle de temyiz istemlerinin süresinde olduğunun kabulüyle dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre TCK’nın 29. maddesinin uygulanmamasına ilişkin mahkeminin kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki bu hususta bozma isteyen görüşe iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
A-Sanıklar yükletilen tehdit eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı; böylece olaylara ilişkin sorunlarda gerekçenin yeterli bulunduğu;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görüldüğü,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Hapis cezaları hesaplanırken, sonuç cezanın 2 yıl 7 ay 7 gün yerine, 2 yıl 7 ay 8 gün olarak fazla belirlenmesi,
Kanuna aykırı ve sanıklar müdafilerinin ileri temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, sonuç hapis cezalarının "2 yıl 7 ay 7 gün"e indirilmesi biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan HÜKÜMLERİN bu bağlamda ONANMASINA,
B-Mala zarar verme suçuna yönelik temyiz taleplerine gelince, başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanıkların, mala zarar verme suçunu, birden fazla kişi tarafından birlikte silahla tehdit suçuyla beraber işledikleri, 5271 sayılı Yasa"nın 253. maddesinin 3. fıkrasına 5918 sayılı Yasa"nın 8. maddesi ile eklenen son cümlesinin yürürlük tarihinin 09.07.2009 olduğu ve bu tarihten önce uzlaşma kapsamında bulunan bir suçun, uzlaşma kapsamında bulunmayan başka bir suçla birlikte işlenmiş olması halinde de uzlaşmaya konu olabileceği belirlenerek, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK’nın 151/1. maddesi kapsamındaki mala zarar verme suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-Kabule göre de;
a-Sanıklar ... ve ... tarafından, sadece katılan ..."in evine, sanıklar ..., ... ve ... tarafında ise, sadece katılan ...’nın evine zarar verildiği halde, sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan TCK"nın 43/2. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümleri uygulanarak fazla cezaya tayini,
b-Kabule göre de;
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı TCK"nin 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar müdafilerinin temyiz nedenleri ile yerinde görüldüğünden HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 28/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.