MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, 21.12.2015 tarihli temyiz dilekçesi ile hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümleri temyiz etmesi üzerine mahkemece 23.12.2015 tarihli ek karar ile mala zarar verme suçu yönünden kararın kesin nitelikte olduğundan bahisle temyiz isteminin reddine karar verildiği, bilahare ek kararın sanığa 14.01.2016 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edildiği halde, sanığın bu kararı temyiz etmediği belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesinde müstakil bir suç olarak tanımlanan konut dokunulmazlığını bozma suçunu oluşturduğu nazara alınarak sanık hakkındaki temel cezanın doğrudan 5237 sayılı TCK’nın 116/4. maddesiyle belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, önce TCK’nın 116/1. maddesi gereğince 6 ay hapis cezasına ve devamında TCK’nın 116/4. maddesi gereğince 1 yıl hapis cezasına hükmedilmesi sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 30/09/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.