Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/2523 Esas 2015/2115 Karar Sayılı İlamı

Bandırma 1 Nolu T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü bulunan ..., ... ve ..."nun hükümlü ve tutuklulara karşı edep ve nezakete aykırı şekilde konuşmak eylemlerinden dolayı 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin infazı Hakkında Kanun’un 39/2-b. maddesi uyarınca kınama cezası ile cezalandırılmalarına dair anılan Ceza İnfaz Kurumu Disiplin Kurulu Başkanlığının 25/02/2014 tarihli ve 2014/166 sayılı kararma yönelik şikayetin kabulü ile disiplin cezalarının iptaline dair Bandırma infaz Hâkimliğinin 01/04/2014 tarihli ve 2014/407-587 sayılı kararma yönelik Cumhuriyet savcısının itirazının kabulü ile infaz hakimliği kararının kaldırılmasına ilişkin Ağır Ceza Mahkemesinin 02/05/2014 tarihli ve 2014/468 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığının 22.01.2015 gün ve 5425 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 03.02.2015 gün ve KYB. 2015/33501 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre adı geçen hükümlülerin ifade vermek için adliyeye götürülmek üzere bindirildikleri cezaevi aracında birbirlerine karşı küfürlü konuşarak hakaret ettikleri gerekçesi ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin infazı Hakkında Kanun’un 39/2-b. maddesi uyarınca disiplin cezası verilmişse de, anılan Kanun’un 37/1. maddesinde disiplin cezalarının amacının kurumda düzenli bir yaşamın sürdürülmesi, güvenliğin ve disiplinin sağlanması olduğunun bildirildiği, hükümlülerin eylemlerinin gerçekleştiği yerin ise kurum dışında olup cezaevi aracı olduğu, bu şekilde gerçekleşen eylemin kurum disiplinini bozacak nitelikte olmadığından disiplin cezasını gerektirmeyip ilgililerin şikayetçi olması halinde adli soruşturmayı gerektireceği gözetilerek sonucu itibari ile doğru olan infaz hakimliği kararına yönelik itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden Bandırma Ağır Ceza Mahkemesinin 02/05/2014 tarihli ve 2014/468 değişik iş sayılı kararının CMK"nın 309/4. maddesi uyarınca BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yapılmasına, 28.05.2015 günü oybirliğiyle karar verildi.