Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2021/20983 Esas 2022/7107 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Karar tarihinde Adana E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanığa yokluğunda verilen kararın yasa yolu bildiriminde, 5271 sayılı CMK'nın 263. maddesine göre bulunduğu cezaevi aracılığıyla vereceği dilekçe ile kararı temyiz edebileceğinin belirtilmemesi suretiyle sanığın yanıltıldığı ve cezaevinde yapılan tebliğ esnasında, sanığa tebliğ edilen karar içeriği “okunup, anlatılmak” suretiyle tebliğ edilmesinde yasal zorunluluk bulunması karşısında; cezaevi idaresince sanık hakkında düzenlenen 15/02/2019 günlü tebligat belgesi içeriğine göre, tebliğ işleminin CMK'nın 35/3. maddesinde öngörülen usule uygun olmadığının anlaşılması karşısında, hükmün tebliği işlemi geçersiz olduğundan, sanığın 11/03/2019 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanığın 11/03/2019 tarihli temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nin 298/1. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 11/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.