Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/5059 Esas 2013/7053 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/5059
Karar No: 2013/7053

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/5059 Esas 2013/7053 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, taşınmaza el atmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil isteklerine ilişkindir. Yerel mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiştir. Ancak, davanın taşınmaz malın aynına ilişkin olduğu ve konusunu oluşturan hakkın para ile değerlendirilmesinin mümkün bulunduğuna dikkat çekilmiş ve böyle bir davada dava değerinin el atılan yer ile yıkımı istenen muhdesatın değerlerinin ve talep edilen ecrimisilin toplamından ibaret olacağı belirtilmiştir. Dosya içeriğinden, el atmanın önlenmesi ve yıkım yönünden harç yatırılmadığı, yargılama sırasında da bu yönlerden harç ikmali yapılmadığı anlaşılmaktadır. Bu nedenle, keşfen saptanan ya da saptanacak dava değeri üzerinden peşin harcın alınması gerektiği ve bu zorunluluğun yerine getirilmemesinin doğru olmadığı ifade edilmiştir. Kararda 1086 sayılı HUMK\"nın 428.maddesi ve 492 sayılı Harçlar Kanunu\"nun 32. maddesi ile ilgili hususlar belirtilmiştir.

1. Hukuk Dairesi 2013/5059 E. , 2013/7053 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İSTANBUL 13. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 18/12/2012
NUMARASI : 2011/681-2012/525

Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi, kal ve ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi, yıkım ve ecrimisil isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hemen belirtilmelidir ki; iddianın içeriği ve ileri sürülüş biçiminden, davanın taşınmaz malın aynına ilişkin olduğu ve konusunu oluşturan hakkın para ile değerlendirilmesinin mümkün bulunduğu; böyle bir davada, 1086 sayılı HUMK"nın 413. ve 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 16. maddeleri uyarınca dava değerinin ve buna göre alınacak harcın el atılan yer ile yıkımı istenen muhdesatın değerlerinin ve talep edilen ecrimisilin toplamından ibaret olacağı kuşkusuzdur (4.3.1953 tarihli ve 10/2 sayılı İBK).
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, davanın, hükmedilmesi istenen ecrimisil miktarı üzerinden harç ödenmek suretiyle açıldığı, el atmanın önlenmesi ve yıkım yönünden harç yatırılmadığı gibi, yargılama sırasında da bu yönlerden harç ikmali yapılmadığı anlaşılmaktadır.
Bilindiği üzere, 492 sayılı Harçlar Kanunu, harcın alınmasını veya tamamlanmasını tarafların isteklerine bırakmayıp, anılan hususun mahkemece kendiliğinden gözetileceğini düzenlemiş ve buyurucu nitelikteki 32. maddesinde yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemlerin yapılamayacağını öngörmüştür.
Hal böyle olunca, öncelikle davada ileri sürülen isteklerden el atmanın önlenmesi ve yıkım istekleri ile ilgili olarak keşfen saptanan ya da saptanacak dava değeri üzerinden peşin harcın alınması, bu zorunluluk yerine getirildiği takdirde davaya devam edilmesi gerekirken, anılan husus gözardı edilerek işin esası bakımından hüküm kurulması doğru değildir.
Davalının temyiz itirazı açıklanan nedenden ötürü yerindedir. Kabulü ile, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer hususların incelenmesine şimdilik yer olmadığına, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 07.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.