Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/2547 Esas 2015/2088 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2547
Karar No: 2015/2088

Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2015/2547 Esas 2015/2088 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Borçlu, ödeme şartını ihlal suçundan 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 340. maddesi uyarınca tazyik hapsi cezasına çarptırılmıştır. İcra Ceza Mahkemesi'nin kararına yapılan itirazın reddi üzerine Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada, Yüksek Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozma istemiyle Yargıtay'a gönderilmiştir. Sanığın taahhüdü şarta bağlandığı için ödeme taahhüdü hukuken geçersiz bulunmuş ve tutanakta ödenmesi gereken toplam borç miktarı ve ferileri açıkça gösterilmemiştir. Bu sebeple Asliye Ceza Mahkemesi'nin kararı CMK'nın 309/4-d maddesi uyarınca bozulmuştur ve tazyik hapsi cezası kaldırılmıştır. Kanun maddeleri olarak ise; 2004 sayılı İcra ve İflas Kanunu'nun 340. maddesi ve 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 309. maddesi belirtilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2015/2547 E. , 2015/2088 K.

"İçtihat Metni"

Borçlunun ödeme şartını ihlâli suçundan sanık ..."ın, 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi uyarınca 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına dair İcra Ceza Mahkemesinin 07/04/2010 tarihli ve 2010/103-167 sayılı kararına yapılan itirazın reddine ilişkin, Asliye Ceza Mahkemesinin 28/10/2013 tarihli ve 2013/272 değişik iş sayılı kararı aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığının 22/01/2015 gün ve 5206 sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 04/02/2015 gün ve KYB. 2015-34174 sayılı ihbarnamesi ile daireye verilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, sanığın taahhüdünün şarta bağlanması sebebiyle ödeme taahhüdünün hukuken geçersiz bulunduğu gibi, sanık hakkında İcra Müdürlüğünün 2009/85, 2009/90 takip sayılı dosyalarında yürütülen her iki takip için 06/07/2009 tarihli ödeme taahhüdünün düzenlendiği, bu durumda söz konusu dosyalar yönünden ayrı ayrı sanığın taahhüdünü içeren tutanakta ödenmesi gerekli toplam borç miktarı, ferileri ile birlikte hesaplanıp açıkça gösterilmediği cihetle, itirazın kabulü yerine, yazılı şekilde reddine karar verilmesinde isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının kanun yararına bozma istemine dayanan ihbarname içeriği yerinde görüldüğünden, Asliye Ceza Mahkemesinin 28/10/2013 tarihli ve 2013/272 değişik iş sayılı kararının CMK’nın 309/4-d. maddesi uyarınca BOZULMASINA, kabahatli hakkında ödeme şartını ihlal eyleminden dolayı hükmolunan tazyik hapsi cezasının kaldırılmasına, 28.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.