Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/5295 Esas 2014/3869 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/5295
Karar No: 2014/3869
Karar Tarihi: 12.02.2014

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/5295 Esas 2014/3869 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkumiyet verdi. Temyiz incelemesi sonucunda suçun sanık tarafından işlendiği kabul edildi. Ancak Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasanın 108. maddesi uyarınca denetim süresinin belirlenmesi ve denetimli serbestlik kararının verilmesi gerektiği belirtildi. Bu kararın hükümlünün infaz aşamasında değerlendirilerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu ifade edildi. Sanıkların cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine tabi tutulmasına karar verilmesi usul ve yasaya uygun bulunmadı. Hükmün bu nedenle bozulması gerektiği belirtildi. 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi kapsamında hüküm fıkrasındaki TCK'nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümden “cezanın infazından sonra 5275 sayılı kanunun 108/4 maddesi gereğince 1 yıl süreyle denetim süresine tabi tutulmasına” ibaresinin çıkarılması ve yerine “cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesi yazılması gerektiği belirtilerek hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri: 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasa,

13. Ceza Dairesi 2013/5295 E. , 2014/3869 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.Ancak;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasanın 108. maddesi uyarınca denetim süresini belirleme, gerektiğinde uzatma ve denetimli serbestlik tedbirine karar verme görevinin, hükmü veren mahkemeye değil, hükümlünün infaz aşamasında davranışlarını da değerlendirerek koşullu salıverme ile ilgili kararı verecek olan mahkemeye ait olduğu gözetilmeden, sanıklar hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, denetimli serbestlik tedbirinin süresinin de belirlenmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümden “cezanın infazından sonra 5275 sayılı kanunun 108/4 maddesi gereğince 1 yıl süreyle denetim süresine tabi tutulmasına” ibaresinin çıkarılarak yerine; “cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.