Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/759 Esas 2020/5234 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/759
Karar No: 2020/5234
Karar Tarihi: 07.10.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/759 Esas 2020/5234 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı şirket, sigortalısı olan iş yerinin kamyonu tarafından kapının hasar görmesi nedeniyle davalıdan tazminat talep etmiştir. Mahkeme, iş yeri yetkililerinin ağır vasıta araçların emniyetli giriş ve çıkışını sağlamak için gerekli güvenlik tedbirlerini almaları gerektiği ve eleman istihdam etmeleri gerektiği sonucuna varmıştır. Kamyon sürücüsü ile iş yeri yetkilileri arasında %50-%50 kusur paylaşımı yapılması kararlaştırılmıştır. Temyiz itirazları reddedilmiştir. Kanun maddeleri: Borçlar Kanunu Madde 118, Madde 5651.
17. Hukuk Dairesi         2020/759 E.  ,  2020/5234 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

    Taraflar arasındaki rücuen tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
    -K A R A R-
    Davacı vekili, müvekkili şirketin sigortalısı ... San. ve Tic. Ltd. Şti"nin ticari faaliyet gösterdiği iş yerinin sigortalandığını, 04/10/2013 tarihinde 34 GJ 5006 plakalı kamyonun, sigortalı gayrimenkulden mal aldıktan sonra seksiyonel kapı tam açılmamışken çıkmak için hareket etmesi sonucu kapıya çarpması nedeniyle kapının en alt kısmındaki 3 panel ve bunların üzerindeki 7 panelin de kasılmaları sonucu tapaları zarar gördüğünü, hasar bedelinin sigortalıya ödendiğini belirterek, 5.325,00 TL tazminatın ödeme tarihi 04/03/2014 den itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
    Davalı vekili; sigortalı şirket çalışanlarının yönlendirmesi ve talimatı ile aracın hareket ettiğini ve bu kazanın meydana geldiğini, zararın oluşmasında müvekkilinin bir kusuru bulunmadığını, davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
    Mahkemece, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; olay yerinin bina alanı içinde olması ve ağır vasıta araçların özel konumdaki rampadan çıkış sırasında meydana gelmesi nedeni ile iş yeri yetkililerinin de araçların bu bölgeye giriş ve çıkışlarının emniyetli olabilmesi için gerekli güvenlik tedbirlerini almakla yükümlülüğünün bulunduğu, olay yerinin bina içindeki yükleme
    alanı olduğu, bu nedenle araçların buradaki hareketleri ve manevralarının güvenli olarak sağlanabilmesi hususunun, sırf araç sürücüsünün insiyatifıne bırakılmamış olması gerektiği, sigortalı iş yeri yetkililerinin bu amaçla eleman istihdam ederek ağır vasıta araçların yükleme rampasından ve kapıdan çıkışlarını daha emniyetli yapabilmelerini sağlamasının gerektiği, davalı tarafından bu konuda eleman bulunduğu ve onun yanlış talimatı ile olayın meydana geldiği belirtilmesine karşılık davacı tarafından böyle bir elemanın görevlendirildiği konusunda bilgi verilmediği, bu nedenle sigortalı işyeri yetkililerince böyle bir eleman istihdam etmemiş olmaları durumunda kusurlu sayılmaları gerekmesinin yanı sıra, elemanın mevcut olup aracın manevrasının güvenli olacak şekilde yönetilmemiş olmasından dolayı da sigortalı şirketin olayda kusurlu sayılması gerektiği kanaatine varıldığı, davacı tarafa ait kamyonun sürücüsünün olay sırasında bina içindeki rampadan çıkma teşebbüsünde bulunduğundan çok daha dikkatli hareket etmesi, kendisine yardımcı eleman bulunmaması ya da elemanın yanlış bilgilendirmesi halinde bile seyir yönünde bulunan kapının konumunu kontrol ederek harekete geçmesi gerekirken dikkat ve özen göstermeden harekete geçerek kapının hasar görmesine neden olduğundan kazanın meydana gelmesinde kusurlu olduğu, bu nedenle davalı sürücünün %50, sigortalı işletmenin yetkililerinin %50 kusurlu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
    Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde, dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 10,00 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına 07/10/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.