Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/18254 Esas 2015/7702 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK.223/1-e gereği beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında yüklenen suç açısından taksirinin bulunmadığı, gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddine ancak;
Hükmün gerekçesinde sanığın kusursuz olduğu kanaatine varılarak hakkında beraat kararı verildiğinin kabulüne rağmen hüküm fıkrasında "yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmaması” nedeniyle beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün 1. fıkrasınının tamamen hükümden çıkarılarak yerine “ Her ne kadar sanık hakkında TCK.89/1.maddesi gereğince taksirle yaralama suçundan dava açılmış ise de yüklenen suç açısından sanığın kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi uyarınca BERAATİNE” ifadesinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan beraate ilişkin hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.