Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8662 Esas 2021/167 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8662
Karar No: 2021/167
Karar Tarihi: 12.01.2021

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8662 Esas 2021/167 Karar Sayılı İlamı

Özet:

12. Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, taksirle yaralama suçundan sanığın beraat etmesine karar verildiği belirtilmiştir. Uzlaşma prosedürü uygulanmadan dava açıldığı ve kovuşturma aşamasında da uzlaştırma işlemi tamamlanmadan hüküm kurulduğu ifade edilmiştir. Ancak, sanığın meydana gelen kazada kusursuz olduğu tespit edildiği için bozma nedeni yapılmamıştır. Kararda, olayın detayları ve kusursuzluğun kabul edildiği sanığın beraat etmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak, CMK'nın 223/2-b ve 223/2-c maddeleri kararda yer almıştır. 223/2-b, taksirle işlenen bir suç için hüküm verilmesi durumunda, hükümlünün ceza almayacağını ifade ederken; 223/2-c ise, suçun taksire dayalı olduğu durumlarda kusurun bulunmadığı tespit edilirse beraat kararı verileceğini belirtmektedir.

12. Ceza Dairesi 2019/8662 E. , 2021/167 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-b maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
CMK"nın 253. maddesi uyarınca uzlaşma kapsamında yer alan atılı taksirle yaralama suçu ile ilgili olarak soruşturma evresinde taraflar uzlaşma teklif formundaki “Uzlaşma teklifini kabul ediyorum.” bölümünü imzalamalarına rağmen uzlaşma prosedürü uygulanmadan dava açılmış ve kovuşturma aşamasında da aynı Kanunun 254. maddesi gereğince uzlaştırma işlemi tamamlanmadan hüküm kurulmuş ise de yargılama sırasında sanığın meydana gelen kazada kusursuz olduğu tespit edildiğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 08.30 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahalde, bölünmüş, iki şeritli, yatay güzergahı düz, düşey güzergahı eğimli, kuru, asfalt kaplama yolda seyir halindeyken yaya geçidine 92 metre mesafe kala istikametine göre solundaki orta refüjden yolun karşısına geçmeye çalışan katılan yayaya çarptığı, katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilemez, hayati tehlike geçirecek, 6. derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı, kazanın meydana gelmesinde mahkeme kabulündeki ATK raporunda sanığın kusursuz olduğunun belirtildiği olayda, kusuru bulunmadığı kabul edilen sanığın CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraati yerine, aynı Kanunun 223/2-b maddesi gereğince beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükümden "Sanığın atılı suçtan CMK"nın 223/2-b maddesi uyarınca BERAATİNE" bölümün çıkarılması ve yerine ‘yüklenen suç bakımından sanığın taksire dayalı kusuru bulunmadığından 5271 sayılı CMK"nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine’’ ibaresinin eklenmesine, hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 12.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.