Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/5760 Esas 2013/7026 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2013/5760
Karar No: 2013/7026

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2013/5760 Esas 2013/7026 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı M.B. tarafından temyiz edilen taşınmaz malın el atılması ve yıkım isteğiyle açılan davada, yerel mahkeme davanın kabulüne karar vermiştir. Ancak, dava değerine göre harç ikmali yapılmaması ve maktu karar ve ilam harcına hükmedilmesi hatalıdır. 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 32. maddesi gereğince harçlar ödenmedikçe müteakip işlemler yapılamayacağından, harç ödemesinin yapılması gerekmektedir. Bu sebeple, davalının temyiz itirazı yerinde görülmüş ve karar bozulmuştur. Kararda geçen kanun maddeleri: 1086 sayılı HUMK’nın 413. ve 428. maddeleri ve 492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 16. ve 32. maddeleri.

1. Hukuk Dairesi 2013/5760 E. , 2013/7026 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : KONYA 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 04/02/2013
NUMARASI : 2012/138-2013/50

Yanlar arasında görülen elatmanın önlenmesi ve kal davası sonunda, yerel mahkemece davanın, kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı M.B.tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;
Dava, çaplı taşınmaza el atmanın önlenmesi ve yıkım isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hemen belirtilmelidir ki; iddianın içeriği ve ileri sürülüş biçiminden, davanın taşınmaz malın aynına ilişkin olduğu ve konusunu oluşturan hakkın para ile değerlendirilmesinin mümkün bulunduğu; böyle bir davada, 1086 sayılı HUMK"nın 413. ve 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 16. maddeleri uyarınca dava değerinin ve buna göre alınacak harcın, el atılan yerin değeri ile yıkımı istenen muhdesat değeri toplamından ibaret olacağı kuşkusuzdur (4.3.1953 tarihli ve 10/2 sayılı İBK).
Dosya içeriği ve toplanan delillerden, davanın 10.000,00TL- üzerinden harç ödenmek suretiyle açıldığı, ancak keşfen saptanan dava değeri üzerinden harç ikmali yapılmadığı gibi, dava kabul edildiği halde maktu karar ve ilam harcına hükmedildiği anlaşılmaktadır.
Bilindiği üzere, 492 sayılı Harçlar Kanunu, harcın alınmasını veya tamamlanmasını tarafların isteklerine bırakmayıp, anılan hususun mahkemece kendiliğinden gözetileceğini düzenlemiş ve buyurucu nitelikteki 32. maddesinde yargı işlemlerinden alınacak harçlar ödenmedikçe müteakip işlemlerin yapılamayacağını öngörmüştür.
Hal böyle olunca, öncelikle keşfen saptanan dava değeri üzerinden eksik harcın alınması, bu zorunluluk yerine getirildiği takdirde davaya devam edilmesi gerekirken, anılan husus gözardı edilerek işin esası bakımından hüküm kurulması doğru değildir.
Davalının temyiz itirazı açıklanan nedenden ötürü yerindedir. Kabulü ile, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer hususların incelenmesine şimdilik yer olmadığına, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 07.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.