Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 52/2, 53/6 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin, kusura,... rapor alınması gerektiğine, keşif yapılmadığına, katılanlar vekilinin ise TCK"nın 62. maddesinin uygulanamayacağına ve para cezasına çevrilemeyeceğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
1-Sanığın idaresindeki kamyonet ile meskun mahal dışındaki, 7.2 m genişliğinde yol yapım çalışması nedeniyle iki yönlü hale getirilmiş iki yönlü, aydınlatmanın bulunmadığı yolda gece vakti seyrederken olay yerine geldiğinde okul geçidi işaret levhası ile belirtilmiş yaya geçidinde sanığın istikametine göre soldan sağa doğru karşıdan karşıya geçmeye çalışan yayaya aracının sol ön farı ile çarptığı, olayda sanığın asli kusurlu olduğu, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, oluşa ve kabule göre; sanığın asli kusurlu oluşu ve meydana gelen zararın ağırlığı gözetilerek alt sınırdan daha fazla uzaklaşılarak hak ve nasafete uygun bir ceza tayini yerine yazılı şekilde ceza tayin edilmesi,
2- Sanık hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezasının gün para cezasına çevrilmesi ve sonuç adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında uygulama maddesi gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,Kanuna aykırı olup, sanık müdafii ve katılanlar vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.