Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/8811 Esas 2015/7680 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1 maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii, katılanlar vekili, mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılanlar vekilinin, duruşmalı inceleme isteminin, tayin olunan cezanın 2 yıl 6 ay hapis cezasından ibaret olması nedeniyle 5320 sayılı Kanun’un 8/1 maddesi gereğince halen uygulanmakta olan, 1412 sayılı CMUK"un 318/1. ve 5271 sayılı CMK"nın 299. maddeleri uyarınca reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, mahalli Cumhuriyet Savcısının alt sınırdan uzaklaşılması gerekçesinin gösterilmediğine, katılanlar vekilinin, eksik inceleme ile karar verildiğine, olay mahallinde delillerin yeterince incelenmediğine, kasten öldürme ihtimalinin değerlendirilmediğine, ölenin muayenesindeki bulguların dikkate alınmadığına, sanık müdafiinin, ölenin intihar etmiş olabileceğine, sanığın kusuru bulunmadığına, cezanın miktarına, beraatine karar verilmesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Mahkemece, TCK"nın 50/4 maddesi gereğince taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezası uzun süreli de olsa diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği gözetilmeden "ceza miktarı dikkate alınarak" şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile cezanın seçenek yaptırımlara çevrilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
2- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saik" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi, Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde olduğundan bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 07/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.