Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/1102 Esas 2020/2556 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı- davalı erkek tarafından karşı davasının derdestlik nedeniyle reddi, kadının davası, kusur belirlemesi, nafakalar ve kişisel ilişki yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, reddedilen tazminatlar ve kişisel ilişki yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalı-davacı kadının tüm, davacı-davalı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı erkek tarafından açılan evlilik birliğinin temelinden sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davası ile aynı hukuki nedene dayalı olarak açılan birleşen karşılıklı boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda; ilk derece mahkemesinin 08/06/2017 tarihli ve 2016/1030 esas, 2017/742 karar sayılı kararı ile boşanma ve ferileri yönünden hüküm kurulmuş ve velayeti anneye verilen ortak çocuk yararına aylık 200 TL tedbir ve iştirak nafakasına hükmedilmiştir. Hükme karşı davacı-davalı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi ve nafakalar; davalı-davacı kadın tarafından kusur belirlemesi ve reddedilen tazminatlar yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmuş ve bölge adliye mahkemesince, kadının birleşen boşanma davasında erkeğin karşı boşanma talebi hakkında hüküm kurulmadığından bahisle, hükmün kaldırılmasına karar verilmiştir. İlk derece mahkemesince, bölge adliye mahkemesi kararında belirtilen usuli eksiklikler giderildikten sonra, boşanma yönünden hüküm kurulmuş ve velayeti kadına verilen çocuk yararına 300 TL iştirak nafakasına hükmedilmiştir. Hükme karşı taraflarca istinaf kanun yoluna başvurulmuş ve bölge adliye mahkemesi istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir. Taraflar hükmü yukarıda belirtilen nedenlerle temyiz etmiştir.
İlk derece mahkemesi tarafından verilen ilk hükümde velayeti davalı-davacı kadına verilen ortak çocuk için aylık 200 TL iştirak nafakasına hükmedilmiştir. İlk derece mahkemesinin ilk kararına karşı davalı-davacı kadın tarafından iştirak nafakasının miktarı yönünden istinaf kanun yoluna başvurulmadığından, çocuk yararına hükmedilen iştirak nafakası miktarı erkek için usuli kazanılmış hak oluşturmuştur. Bölge adliye mahkemesince bu yön gözetilmeden ortak çocuk yararına aylık 300,00 TL iştirak nafakasına hükmedilerek iştirak nafakası miktarının artırılması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Meryem"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 267.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Ali"ye geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 03.06.2020 (Çar.)