MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Tanık ..."un aşamalarda alınan beyanında, olay günü müştekinin evinin önünde iki şahıs gördüğünü, kimliği tespit edilemeyen şahsın dışarıda beklediğini, sanığın ise müştekinin duvarla çevrili ikametinin avlusuna girerek, pencere demirleri ile uğraştığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında birden fazla kişi ile birlikte geceleyin konut dokunulmazlığını ihlal suçundan zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-5237 Sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasında yer alan ve koşullu salıverme tarihine kadar süren hak yoksunluğunun sadece sanığın “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından olduğunun gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
2-Sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına dayanak yapılan adli sicil kaydında bulunan mahkumiyet hükümlerinden Adana 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 11.01.2005 kesinleşme tarihli 2004/212 Esas ve 2004/2044 Karar sayılı ilam dosyasındaki hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiği halde, Adana 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 07.06.2005 tarih, 2004/85 Esas ve 2005/733 Karar sayılı ilamında sanık hakkında yaş küçüklüğü sebebiyle 5237 sayılı TCK"nın 31/3. maddesinin uygulandığı gözetilmeksizin TCK"nın 58/2-b. maddesine aykırı olarak tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnamaye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.06.2011 tarih ve 2011/9-88 esas ve 2011/116 karar sayılı içtihadı da gözönüne alınarak hüküm fıkrasından TCK"nın 53. ve 58. maddelerinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkarılarak yerlerine "Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58/6-7. maddesi uyarınca Adana 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 11.01.2005 kesinleşme tarihli 2004/212 Esas ve 2004/2044 Karar sayılı ilam dosyasındaki hükümlülüğünün mükerrirliğe esas alınmasına; cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ve ""53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" cümlelerinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.