Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/11701 Esas 2014/3827 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11701
Karar No: 2014/3827
Karar Tarihi: 11.02.2014

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2013/11701 Esas 2014/3827 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu kararda Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık suçu davası olduğu ve sanığın mahkum edildiği belirtilmektedir. Temyiz edilen kararda TCK'nın 142/2-e ve 141/2-e maddeleri doğru uygulandığı, ancak mahkumiyet cezasının infazı süresince sadece sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğuna karar verilebileceği hususuna dikkat çekilerek hüküm bozulmuştur. 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması gerektiği belirtilmiştir. Bu kararın temelinde ise TCK'nın 53/1. maddesinin (c) fıkrası yer almaktadır. Bu maddede, koşullu salıverme tarihine kadar süren hak yoksunluğunun sadece sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından olduğu belirtilmektedir.

13. Ceza Dairesi 2013/11701 E. , 2014/3827 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Temel uygulama maddesinin gerekçeli kararda 5237 sayılı TCK"nın 142/2-e, hüküm fıkrasında ise 141/2-e maddesi olarak yazılması uygulama doğru yapıldığından, yine sanığın gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği sürelerin mahsubuna ilişkin kanun maddesinin TCK"nın 62. maddesi olarak gösterilmiş olması yerinde düzeltilmesi olanaklı yazım hatası kabul edilmiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinin (c) fıkrasında yer alan ve koşullu salıverme tarihine kadar süren hak yoksunluğunun sadece sanığın “kendi altsoyu” üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından olduğunun gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılarak, yerine ""53/1. maddesinde belirtilen ve 53/3. maddesindeki kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri dışındaki haklardan sanığın mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; 53/3. maddesi gözetilerek 53/1-c maddesi uyarınca kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına"" cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.