Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/18025 Esas 2015/7654 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62/1, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 318 ve 5271 sayılı CMK"nın 299. maddeleri gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın idaresindeki araçla, gece vakti, aydınlatma olmayan, meskun mahalde, 9 metre genişliğindeki iki yönlü yolda, önündeki iş makinesini sollamak istediği sırada, karşı yönden gelen ölenin idaresindeki motosiklete, motosikletin şeridinde çarptığı olayda; TCK"nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, dosya içeriğine göre; sanığın sabıkasının ve dosyaya yansıyan olumsuz bir davranışının bulunmadığı, cezanın sanığın geleceği üzerindeki olası etkileri nedeniyle cezada TCK"nın 62. maddesi gereğince indirim yapıldığı, hükmün gerekçe kısmında “sanığın yaşı ve maddi durumu göz önünde bulundurularak seçenek yaptırımlara çevrilmesine yer olmadığı” hüküm kısmında ise “sanığın kişiliği, suçun işlenmesindeki özellikler, yargılama ve olay sırasındaki davranışları göz önüne alınarak seçenek yaptırımlara çevrilmesine yer olmadığı” şeklindeki soyut gerekçeler ile ekonomik durumu iyi olan ve paraya çevirme talebinde bulunan sanık hakkında, TCK"nın 50/4. maddesinde belirtilen paraya çevirme hükümlerinin uygulanmamasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.