Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8627 Esas 2021/162 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2019/8627
Karar No: 2021/162
Karar Tarihi: 12.01.2021
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8627 Esas 2021/162 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın, taksirle yaralama suçundan beraatine karar verilmiştir. Ancak, sanığın kusursuz olduğu kabul edilen suça ilişkin beraat gerekçesi, yanlış kanun maddesi referansı ile yapılmıştır. Bu nedenle karar bozulmuş ve sanığın taksire dayalı kusuru bulunmadığından 5271 sayılı CMK'nın 223/2-c maddesi gereğince beraatine karar verilmesine hükmedilmiştir. Karara ilişkin detaylı açıklama ise şöyledir:Sanığın, katılanın alt kat komşusu olduğu, suç tarihinde sobayı yakması sonucu sobadan çıkan dumanın katılanın ikametine dolduğu ve katılanın karbonmonoksit zehirlenmesi şikayetiyle basit tıbbi müdahaleyle giderilebilecek şekilde yaralandığı kusuru bulunmadığı kabul edilmektedir. Ancak kararda, beraat gerekçesi olarak CMK'nın 223/2-e maddesi gösterilmiştir. Bu madde, suçun işlenmediğinin sabit olması halinde uygulanır ve sanığın fiilini işlemediği kanıtlanırsa uygulanır. Ancak sanığın taksire dayalı kusuru bulunmadığı kabul edilmektedir, yani suç işlemesi mümkün olmadığından bahsedilmektedir. Dolayısıyla, beraat hükmünün CMK'nın 223/2-c maddesi gereğince verilmesi gerekmektedir.
Kanun maddeleri detaylı olarak şöyledir:
- CMK'nın 223/2-e maddesi: Suçun işlenmediği sabit olan hallerde beraat kararı verilir.
- CMK'nın 223/2-c maddesi: Taksirle işlenen suçlarda, kusurunun bulunmadığı kabul edilen sanığa beraat kararı verilir.
