Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/26163 Esas 2022/7163 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
I) Sanıklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Doğrudan hükmolunan adli para cezasının miktar ve türüne göre; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince hükmolunan 3000 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık ... müdafii ile sanık ...’in temyiz istemlerinin CMUK'nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II) Sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Tüm dosya içeriğine göre; sanık ile iştirak halinde suç işleyen görüntülerdeki şahısların, tanınmamak için yüzlerini bez ile kapatarak hırsızlığa teşebbüs ettiklerinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında TCK'nın 142/2-h-f maddesi yerine aynı Kanun’un 142/2-h maddesi uyarınca hüküm kurulması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının, 15.04.2020 gün ve 31100 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun’un 10. maddesi ile TCK’nın 53. maddesinde yapılan değişiklikle birlikte infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
III) Sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali ve sanık ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya içeriğine göre sanıklar hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu bakımından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- 5237 sayılı TCK'nın 142. maddesinde 6545 sayılı Kanun'un 62. maddesi ile yapılan ve 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren değişiklik uyarınca, sanık ...’e yüklenen TCK'nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olması ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2021 tarihli ve 2021/35 E., 2021/473 K. sayılı kararı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK'nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanık ...’in savunma hakkının kısıtlanması,
2- Tüm dosya içeriğine göre; sanık ...’ın arka tarafında araç ile beklediği katılana ait işyerine girmeye çalışanlardan birinin sanık ... olduğunun iddia ve kabul edildiği somut olayda; sanık ...’in aşamalarda üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği, kendisine ait nüfus cüzdanını önceki bir zaman diliminde sanık ...’ın aracında unuttuğunu ve borcu olduğu için sanık ... tarafından üzerine suç atıldığını savunması karşısında; sanık ... ile arasında husumet bulunduğu sabit olan sanık ...’ın sonradan inkar ettiği soruşturma aşamasındaki soyut suç atma niteliğindeki anlatımı dışında, sanık ...’in cezalandırılmasına yeterli, her türlü kuşkudan uzak, hukuka uygun, kesin ve inandırıcı kanıtların neler olduğu karar yerinde denetime olanak sağlayacak şekilde açıklanmadan yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde sanığın atılı iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan mahkumiyetine karar verilmesi,
3- Katılana ait işyerinin giriş kapısının açılmaması sebebiyle eylemin tamamlanamadığı somut olayda; şahısların kapıyı açmak için zorladıkları yerin iş yerinin eklentisi niteliğinde kabul edilmesi halinde tamamlanmış, eklenti niteliğinde kabul edilmemesi halinde ise teşebbüs aşamasında kalmış iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun oluşacağı gözönüne alınarak, bahsi geçen yerin işyerinin eklentisi niteliğinde olup olmadığı katılandan sorularak ve gerekirse mahallinde keşif yapılarak kesin olarak belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik kovuşturma sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması,
4- Tüm dosya içeriğine göre; suç işleyen görüntülerdeki şahısların, tanınmamak için yüzlerini bez ile kapatarak eylemleri gerçekleştirdiklerinin anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında TCK’nın 119/1-b-c maddesi yerine aynı Kanun’un 119/1-c maddesi uyarınca hüküm kurulması,
5- Sanık ...’ın lehe hükümlerin uygulanmasına dair isteğinin, hakkında daha lehe olan TCK'nın 50. maddesi uyarınca tayin olunan kısa süreli hapis cezasının seçenek tedbirlere çevrilmesi talebini de içerdiği halde, bu konuda olumlu yada olumsuz bir karar verilmeden sanık ... hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçundan hükmedilen cezanın ertelenmesine karar verilmesi,
6- Gerekçeli karar başlığında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçunun konut dokunulmazlığın ihlali olarak hatalı yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ...’in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sanık ... hakkında hırsızlık suçu bakımından diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümlerde 1412 sayılı CMUK'nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 12/04/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.