Yanlar arasında görülen tapu iptali ve tescil, tenkis davası sonunda, yerel mahkemece  davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 07.05.2013 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden vekili Avukat M. A. ile temyiz edilenler vekili Avukat B. Ocak Öğütücü geldiler duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimitarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptal tescil, olmadığı takdirde tenkis isteklerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Çekişme konusu 481, 483, 486, 488 ve 537 parsel sayılı taşınmazların, ara malik vasıtasıyla davalıya temlikinin mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğu saptanmak suretiyle bu parseller yönünden davanın kabulüne karar verilmiş olmasında bir isabetsizlik yoktur. Davalının bu yöne değinen temyiz itirazları yerinde değildir, Reddiyle hükmün anılan taşınmazlar yönünden ONANMASINA,
Ne var ki, 536 parsel sayılı taşınmazın 27.12.1983 tarihinde davalıya bağış suretiyle temlik edildiği, bağış suretiyle temlik edilen taşınmaz yönünden 1.4.1974 tarih ve 1/2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararının uygulama yeri bulunmadığı ve ancak tenkis talep edilebileceği gözetilmeksizin, kabul kapsamına alınmış olması isabetsizdir.
Hal böyle olunca, 536 parsel sayılı taşınmazın bağış suretiyle temlik edildiği gözetilerek, muris muvazaasına dayalı tapu iptal ve tescil talebinin reddedilmesi, ancak davacıların tenkis talebi bulunduğu nazara alındığında, tenkis koşullarının bulunup bulunmadığının üzerinde durulması ve hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, anılan hususun gözardı edilmiş olması doğru değildir.
Öte yandan, davacıların 487 parsel sayılı taşınmaz yönünden beyanları feragat niteliğinde olduğundan, bu parsel yönünden feragat nedeniyle ret kararı verilmesi gerekirken, esas hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş olması doğru değil ise de, bu husus temyiz nedeni yapılmadığından bozma kapsamı dışında tutulmuştur. Davalının bu yönlere ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün açıklanan nedenden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK."nın 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 29.12.2012 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Ücret Tarifesinin 14. maddesi gereğince gelen temyiz eden vekili için 990.00.-TL. duruşma avukatlık parasının temyiz edilenlerden alınmasına, 07.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.