Görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2016/4869 Esas 2019/3723 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Beraat


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık ..."in ... icra müdürü olarak görev yaptığı dönemde katılan ..."a 2009 yılı Ekim ayında 472,50 TL haciz yolluk ücreti vermesi gerekirken 265,00 TL ödediği, ayrıca memurlar ..., ... ve ..."ın haciz yolluk ücretlerini de eksik ödediği, bu şekilde görevi kötüye kullanma suçunu işlediği iddiası ile açılan kamu davasında; dosya içinde bulunan haciz yolluk cetvellerinde katılanın yapmış olduğu haciz işlemleri neticesinde tam yolluk ücretlerinin 43,00 TL ve 28,50 TL olarak gösterildiği,... İcra Müdürlüğünün 11/10/2011 tarihli yazısında, her bir haciz işlemi için yolluk ücretlerinin yarısı oranında belirlenen 21,50 ve 14,25 TL"den oluşan miktarların katılanın en yüksek devlet memuru aylığının 1/2"si oranını geçmeyecek şekilde toplam 472,50 TL hak edişinin olmasına karşılık, katılana ödenen yolluk ücretinin 265,00 TL olduğunun belirtilmesi, yine tanıkların da haciz yolluk ücretlerini eksik aldıklarını beyan etmeleri karşısında, katılana ödenen 265,00 TL haciz yolluk ücreti dışında kalan 207,50 TL hak ediş ile memurlar ..., ... ve ..."a eksik ödenen miktarların eylem tarihi itibarıyla yürürlükte olan 3717 sayılı Kanun hükümleri kapsamında adli yol tazminatı hesabına aktarılıp aktarılmadığı tespit edildikten sonra sanığın, katılanın kıdemli hakim tarafından savcılıkta görevlendirildiği için eksik ödeme aldığı yönündeki savunması üzerinde de durularak sonucuna göre hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde beraat hükmü kurulması,
Kabule göre de;
Hükmün esasını oluşturan kısa karar ile gerekçede sanığın kastı olmadığından beraat kararı verildiği belirtilmesine karşılık, uygulama maddesi olarak hüküm fıkrasında ve gerekçede CMK"nın 223/2-e maddesinin gösterilmesi suretiyle çelişkiye sebebiyet verilmesi,
Kanuna aykırı, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.