Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/10216 Esas 2020/691 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/10216
Karar No: 2020/691
Karar Tarihi: 04.02.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/10216 Esas 2020/691 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın silahlı terör örgütüne üye olması suçundan verilen hükümle ilgili yapılan istinaf başvurularını esastan reddetti. Dosyanın incelenmesinde, sanığın çocuğunu örgüte müzahir okula göndermesinin örgütsel faaliyet olarak değerlendirilemeyeceği belirlendi. Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu anlaşıldı. Bu nedenle, temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi ve hükmün onanmasına karar verildi. Kararın Dayanağı olan kanun maddeleri: TCK\"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK\"nın 53, 58/9, 63/1 maddeleri.

16. Ceza Dairesi 2019/10216 E. , 2020/691 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3-5/1, TCK"nın 53, 58/9, 63/1 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurularının esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Ceza süresi yönünden yasal şartları oluşmadığından; sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin CMK"nın 299. maddesi uyarınca REDDİNE,
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Sanığın çocuğunu örgüte müzahir okula göndermesinin örgütsel faaliyet olarak değerlendirilemeyeceği belirlenerek vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK"nın 53. maddesinin uygulanması yönünden infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği
ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 28. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 04.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.